[ad_1]

جکسون، خانم (WJTV) – فلونزی براون رایت، نویسنده و فعال حقوق مدنی، هرگز مدگار اورز را نمی شناخت.

رایت گفت: «اما وقتی او در 12 ژوئن 1963 کشته شد، تمام زندگی من تغییر کرد. چیزی که من نمی‌توانستم بفهمم این بود که چگونه می‌توان مردی را در حالی که زن و بچه‌هایش جلوی او بودند، در خیابانش هدف گلوله قرار داد؟

او 20 ساله بود و در یک رستوران بیلوکسی کار می کرد که سیاه پوستان آر. جس براون، کارسی هال و جک یانگ پدر در آن رفت و آمد می کردند.

من به آنها خدمت می‌کردم و می‌شنیدم که در مورد اینکه چه کسی از زندان بیرون آمده‌اند، چه کسی صحبت می‌کنند، و نمی‌دانم در مورد چه چیزی صحبت می‌کنند، اما هر روز گوش می‌دهم تا یک درس تاریخ خوب دریافت کنم. از زندان که گم شده بود، زیرا آنها در حال ادغام سواحل در بیلوکسی بودند.» او توضیح داد.

در این زمان بود که رایت متوجه چیزی شد که در نهایت زندگی او را تغییر داد.

وقتی شروع به یادگیری اهمیت ثبت نام رای دهندگان کردم، آتشی در من روشن شد. هنوز بیرون نرفته خاموش نمی شود.»

رایت به خانه خود در مدیسون کانتی نقل مکان کرد و با برادر مدگار اورز، چارلز اورز، که شعبه کانتون NAACP را بازگشایی کرد، شروع به کار کرد. رایت برای اداره دفتر استخدام شد.

سپس یک قدم به جلو برداشت.

من به عنوان اولین نظرسنجی زن آفریقایی-آمریکایی قبل از بازسازی در شهری با تنوع نژادی انتخاب شدم. پس از آن من این اختیار را داشتم که افراد را ثبت نام کنم زیرا در هیئت انتخاباتی شهرستان مدیسون بودم و این اختیار را داشتم که افراد را ثبت نام کنم، روزهای آموزشی را برای آموزش افراد خود در مورد این پرسشنامه 21 نقطه ای برنامه ریزی کنم، و به مردم خود آموزش دهم که چگونه به این سؤالات پاسخ دهید “، او گفت.

رایت به شما خواهد گفت که او حقوق مدنی را به عنوان شغل انتخاب نکرده است.

و اکنون من تقریباً 81 ساله هستم. من 60 سال است که این کار را انجام می دهم و هنوز در حال حرکت هستم. اما حالا این کاری نبود که من انتخاب کردم، آن را انجام نمی‌دادم، اما هیچ چیز دیگری را انتخاب نمی‌کردم، زیرا فقط می‌خواستم به مردم کمک کنم.”

رایت در شصتمین سالگرد مرگ مدگار اورز گفت: “من به او فکر می کنم و فقط آرزو می کنم که او را می شناختم.”

[ad_2]