[ad_1]

(NEXSTAR) – بر اساس گزارش های متعدد، تینا ترنر، خواننده مشهور راک و سول درگذشت.

ددلاین و اسکای نیوز با استناد به بیانیه سخنگوی او گزارش دادند که این خواننده 83 ساله در خانه خود در کوئسناخت در نزدیکی زوریخ سوئیس درگذشت.

برنارد دوهرتی گفت: با او، جهان یک اسطوره و الگوی موسیقی را از دست داده است.

پستی در صفحه رسمی فیس بوک او مرگ او را تایید کرد.

با اندوه فراوان درگذشت تینا ترنر را اعلام می کنیم. او با موسیقی و اشتیاق بی حدش به زندگی، میلیون ها طرفدار را در سراسر جهان مسحور کرد و الهام بخش ستاره های فردا شد. امروز با یک دوست عزیز خداحافظی می کنیم که همه ما را ترک می کند، بزرگترین کارش: موسیقی او. تمام همدردی قلبی ما با خانواده او است. تینا، دلمان برایت خیلی تنگ خواهد شد.»

از ترنر پسرانش رونی ترنر که اواخر سال گذشته در سن 62 سالگی درگذشت و کریگ ترنر که در سال 2018 در اثر خودکشی درگذشت، به یادگار مانده است.

ترنر، که یک دهه پیش شهروند سوئیس شد، آنا مای بولاک در بیمارستانی مجزا در تنسی به دنیا آمد و آخرین سالهای زندگی خود را در عمارتی به مساحت 260000 فوت مربع در دریاچه زوریخ گذراند – و بر خیلی چیزها غلبه کرد. او که از نظر جسمی آسیب دیده، از نظر عاطفی ویران شده بود و از نظر مالی به دلیل رابطه 20 ساله اش با آیک ترنر ویران شده بود، در 40 سالگی خود به یک سوپراستار تبدیل شد، در زمانی که اکثر همسالانش رو به افول بودند، و تا سال ها به عنوان یک کار اصلی باقی ماند.

با طرفدارانی از بیانسه گرفته تا میک جگر، ترنر یکی از موفق‌ترین هنرمندان جهان بود که به‌خاطر هسته‌ای از آهنگ‌های محبوب پاپ، راک و R&B شناخته می‌شد: «مری مغرور»، «محدودیت‌های شهر Nutbush»، «River Deep, Mountain» بالا، و موفقیت هایی که او در دهه 80 داشت، از جمله «عشق چه ربطی به آن دارد»، «ما به قهرمان دیگری نیاز نداریم» و کاور آلبوم «بیایید با هم بمانیم» آل گرین.

علامت تجاری او کنترالتو خرخر، لبخند جسورانه و گونه های قوی، پالت کلاه گیس و پاهای عضلانی و سریع او بود که از نشان دادن آن خجالتی نداشت. او بیش از 150 میلیون آلبوم در سراسر جهان فروخته است، 11 جایزه گرمی برده است، در سال 1991 با آیک به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافته است (و به تنهایی در سال 2021)، و در سال 2005 در مرکز کندی به همراه بیانسه مورد تجلیل قرار گرفت. و اپرا وینفری در میان کسانی که او را ستایش می کنند. زندگی او مبنایی برای یک فیلم، یک موزیکال برادوی و یک مستند HBO در سال 2021 شد که او آن را خداحافظی عمومی نامید.

تا زمانی که همسرش را ترک کرد و گذشته آنها را فاش کرد، او به عنوان همبازی سیری ناپذیر صحنه، آیک، بانوی برجسته The Ike و Tina Turner Revue شناخته می شد. آیک ابتدا صورت‌حساب دریافت کرد و برنامه را اجرا کرد و متریال، تنظیم‌ها و خوانندگان گرم‌آپ را انتخاب کرد. آن‌ها سال‌ها دائماً تور برگزار می‌کردند، تا حدی به این دلیل که آیک اغلب کمبود پول داشت و تمایلی به از دست دادن کنسرت نداشت. تینا ترنر مجبور شد با برونشیت، ذات الریه، با فروپاشی ریه راست ادامه دهد.

مواقع دیگر علت بدبختی او خود آیک بود.

همانطور که او در خاطراتش می گوید، من، تینا، آیک مدت کوتاهی پس از ملاقات آنها، در اواسط دهه 1950، شروع به ضربه زدن به او کردم و فقط بدتر شدم. او با تحریک هر چیزی و هرکسی، قهوه داغ را به صورت او می‌پاشد، او را خفه می‌کرد یا کتک می‌زد تا چشمانش ورم کند، سپس به او تجاوز می‌کرد. قبل از یک نمایش او فک او را شکست و او با دهان پر از خون روی صحنه آمد.

آیک و تینا ترنر که به همان اندازه از بودن با آیک وحشت کرده بود، ایمان بودایی نوظهور خود را در اواسط دهه 1970 به عنوان احساس قدرت و احترام به خود می داند و در نهایت در اوایل ژوئیه 1976 ترک می کند. Revue در آستانه شروع یک تور دویست ساله در کشور بود که تینا در حالی که آیک در خواب بود تنها با کارت اعتباری Mobil و 36 سنت از اتاق هتل دالاس خود بیرون رفت. او از بزرگراهی در همان نزدیکی عبور کرد و از یک کامیون با سرعت زیاد دوری کرد و هتل دیگری برای اقامت پیدا کرد.

او در خاطرات خود به یاد می آورد: “من به او (آیک) نگاه کردم و فکر کردم: “برای آخرین بار مرا زدی، بدبخت.”

ترنر از جمله اولین افراد مشهوری بود که درباره خشونت خانگی صحبت کرد و به قهرمانی برای زنان بدرفتار و نمادی از انعطاف پذیری برای همه تبدیل شد. آیک ترنر سوء استفاده از او را رد نکرد، اگرچه سعی کرد تینا را به خاطر مشکلات آنها سرزنش کند. هنگامی که او در سال 2007 درگذشت، یکی از نمایندگان همسر سابقش به سادگی گفت: “تینا می داند که آیک مرده است.”

اندکی از اینها برای بسیاری از طرفداران آیک و تینا آشکار بود. ترنرها در بیشتر دهه 1960 و تا دهه 70 یک هنرپیشه داغ بودند که از تصنیف های بلوز مانند “A Fool in Love” و “It’s Going to Work Out Fine” تا کاورهای درخشان “Mary Mary” و “Come Together” توسعه یافتند. و دیگر آهنگ های راک که موفقیت متقاطع را برای آنها به ارمغان آورد.

آنها در سال 1966 و 1969 برای رولینگ استونز افتتاح شدند و در حال اجرای یک نسخه مهیج از اوتیس ردینگ “من خیلی طولانی تو را دوست داشتم” در مستند استونز Gimme Shelter در سال 1970 دیده شدند. لارنس فیشبرن و آنجلا باست در نقش آیک و تینا در سال 1993 بازی هایی را ارائه کردند که در سال 1993 بر اساس من، تینا، عشق باید انجام شود، اما او می گفت که تجربه سال ها با آیک آنقدر دردناک بود که او نتوانست. خودش را به تماشای فیلم بیاورد).

جلد آیک و تینا از «مری مغرور»، که در اصل اثری فشرده و با سرعت متوسط ​​برای Creedence Clearwater Revival بود، به تعریف تصویر قاطعانه و جنسی آنها کمک کرد. تینا با پس‌زمینه‌ای از گیتار بد بو و آواز باریتون آیک، با چند کلمه صحبت درباره اینکه چگونه برخی از مردم می‌خواهند آهنگ‌هایی را بشنوند که «زیبا و آسان» هستند، صحبت کرد.

آسوشیتدپرس در این گزارش مشارکت داشته است.

[ad_2]