به عنوان رهبران و متخصصان، اجبار انسانی ما برای به دست آوردن و دفاع است قلمرو کمی متفاوت از پرندگان مقلد و فنچ هایی است که از پرچین های خود دفاع می کنند. این چیزی است که رابرت آردری در کتاب اصلی خود در سال 1961 به شیوایی نوشت. ضرورت سرزمینی. ما سال ها و سال ها برای دفاتر بزرگتر جنگیده ایم. و سپس کووید اتفاق افتاد، و همه ما از پرچین های محافظت شده خود رانده شدیم تا از خانه کار کنیم.

در جدیدترین پروژه تحقیقاتی محل کار من که ماه گذشته تکمیل شد، مگنت: آینده کار در اواسط تا پس از کووید در این مطالعه، ما بر آن شدیم تا بررسی کنیم که این دنیای جدید کار از چهار عامل مهم، یعنی فرهنگ، طراحی فضای کاری، فناوری و خود بیماری همه گیر چگونه خواهد بود.

یکی از بینش‌های متقاطع جالب‌تر، ظهور «ضرورت جدید سرزمینی» بود – تغییر ارزش‌ها در احساس کارگران ترکیبی در مورد «قلمرو کار اولیه» خود.

امروزه تقریباً یک چهارم کارگران ایالات متحده 5 روز در هفته از خانه کار می کنند و یک سوم دیگر یا بیشتر به عنوان کارگران ترکیبی تعریف می شود که 1 تا 3 روز در هفته در یک دفتر سنتی کار می کنند. 40 درصد باقی مانده یا بیشتر، 4 تا 5 روز در هفته در یک دفتر سنتی کار می کنند. در بریتانیا، این تعداد کمی به سمت کار از خانه منحرف شده است، زیرا تقریباً یک سوم از خانه تمام وقت و کمی بیش از یک سوم از یک دفتر سنتی چهار یا پنج روز در هفته کار می کنند، و یک سوم باقی مانده به صورت ترکیبی کار می کنند. مدل.

پس از شیوع کووید و آگاهی کارگران به سمت سبک کار کار از خانه، کمتر از یک چهارم گزارش کردند که می‌خواهند پنج روز در هفته به دفتر بازگردند، که بین 50 تا 60 درصد در هر دو کشور پیشنهاد کردند که دو روزهای یا کمتر در دفتر کار ایده آل خواهد بود.

این تغییر ناشی از کووید، ارزش‌های ما را نیز تغییر داده است. نیمی از کارگران در ایالات متحده و بریتانیا موافق بودند که اکنون دفتر خانه برای آنها مهمتر از دفتر سنتی است. علاوه بر این، نیمی از کارگران در هر دو کشور معتقدند “دفتر” آنها اکنون لپ تاپ، هدست آنها و هر کجا که می توانند یک اتصال اینترنتی قوی داشته باشند، است.

این هنوز شواهد بیشتری است مبنی بر اینکه کارگران خواهان کنترل بیشتر بر زندگی و نتایج خود هستند – و بخش مرکزی این روانشناسی فضای فیزیکی است که آنها کنترل می کنند، یعنی دفاتر خانه.

در عجله برای پذیرش کار جدید از خانه، به راحتی می توان فراموش کرد که یک سوم تا نیمی دیگر از کارگران به دفاتر سنتی بازگشته اند. اما همانطور که جهان به سمت کار از خانه تغییر کرده است، حساسیت ها در دفتر سنتی نیز تغییر کرده است.

«آدرس رایگان» یکی از موضوعات داغ امروز در اتاق‌های هیئت‌مدیره است، زیرا استفاده از فوت مربع به دلیل کار بیشتر کارگران از خانه کاهش یافته است. اما آیا گرفتن صندلی اختصاصی چیز خوبی است؟

فرضیه اصلی آردری مبنی بر اینکه قلمرو نشان دهنده اعتبار است، به ما می گوید که با احتیاط قدم برداریم. تنها یک سوم از کارگران ایالات متحده می گویند که از نداشتن صندلی اختصاصی راحت هستند و نیمی از آنها این ایده را رد می کنند. بریتانیا، بر خلاف ایالات متحده و سایر کشورهای اروپایی مورد مطالعه، در این موضوع اختلاف نظر دارد، به طوری که تقریباً 40 درصد نسبت به این ایده تا حدودی احساس راحتی می کنند، در مقابل درصد مساوی ابراز نارضایتی می کنند.

نادیده گرفتن این نارضایتی عواقبی دارد. چهل درصد از کارگران در ایالات متحده و بریتانیا گفتند که حذف صندلی اختصاص داده شده به وفاداری آنها آسیب می زند، در حالی که تقریباً یک سوم از آنها اظهار نظر نمی کنند. جالب اینجاست که تقریباً سه چهارم کارگران در هر دو کشور گفتند که اگر صندلی تعیین شده از آنها گرفته شود، همچنان سعی می‌کنند هر روز در یک نقطه بنشینند و کار کنند، و به ما یادآوری می‌کند که الزام سرزمینی در کار هنوز زنده و سالم است.

خب حالا چیکار کنیم؟ من می توانم بگویم که سه مفهوم وجود دارد.

اول، رهبران باید به طور فعال محل کار جدید را برای پاسخگویی به نیازهای جدید کارگر ترکیبی طراحی کنند. اگر نیمی از تمام شرکت‌کنندگان در جلسه از راه دور باشند، چگونه می‌توانیم تجربه را برای کسانی که در اتاق نیستند و نمی‌توانند آنچه گفته می‌شود بشنوند یا آنچه روی تخته سفید نوشته شده است را ببینند، بهبود ببخشیم؟ اگر دیگر حاضر به جمع شدن نباشیم، با اتاق‌های شلوغ چه کنیم؟ و آیا ما حتی مطمئن هستیم که جلسات کاملا مجازی بهتر از ملاقات های حضوری نیستند؟

دوم، رهبران باید طراحی فضای کاری را مجدداً تصور کنند به طوری که قلمرو در سطح تیمی تعریف شود، نه فردی. آیا می توانیم با موفقیت یک محل کار ایجاد کنیم که در آن “محل های شکار همپوشانی” بین اعضای مختلف یک گروه کاری / قبیله وجود داشته باشد؟

و سوم، چگونه رهبران می توانند به طور فعالانه از یک استخر استعدادهای عشایر دیجیتالی مستقل از موقعیت مکانی استفاده کنند؟ این امر مستلزم یک تغییر فرهنگی و مجموعه ای از مهارت های مدیریتی است که تعداد کمی دارند.