از آنجایی که قله های نوع Omicron کووید در آینه دید عقب دورتر می شوند، بسیاری از مردم احساس می کنند بالاخره از یک خواب طولانی بیرون می آیند. در سخنرانی اخیر وضعیت اتحادیه، رئیس جمهور جو بایدن حتی یک انتقال خوش بینانه و آینده نگر را معرفی کرد که هدف آن بازگرداندن بچه ها به مدرسه و بازگشت مردم به دفاتر و محل کار بود.

این چیزی جز یک خبر خوب نیست، درست است؟ شاید برای همه نه.

مردم مطمئناً (اگر با احتیاط) از دیدن این مرحله جدید و بازتر پاسخ به کووید خوشحال هستند. اما، پس از دو سال طولانی فضاهای مجازی و کار از راه دور، ایده تعامل چهره به چهره در محل کار می تواند برای خیلی ها طاقت فرسا باشد.

در یک مطالعه اخیر، شرکت من از کارکنان اداری پرسید که در مورد بازگشت به محل کار چه احساسی دارند، به ویژه با توجه به مشکلات ناشی از انواع قبلی ویروس کرونا. نتایج شگفت‌انگیز بود: 69 درصد از پاسخ‌دهندگان وقتی افتتاح دفتر برنامه‌ریزی‌شده توسط شرکتشان به تأخیر افتاد، آسوده خاطر و خوشحال شدند.

شرکت ها باید تصمیمات بزرگی بگیرند، زیرا آنها برای نحوه کار مردم در سال های آینده آماده می شوند. در مطالعه خود، چندین بینش کلیدی را کشف کردیم که می تواند به رهبران منابع انسانی کمک کند تا با بالا نگه داشتن بهره وری و ایجاد یک تجربه مثبت برای کارمندان، این انتقال دشوار را طی کنند.

وقتی صحبت از کار از خانه به میان می آید، همه گیری کووید زنگی است که نمی توان آن را نادیده گرفت. دو سال کار از راه دور آزمایشی برای جابجایی نیروهای کار بوده است که انجام آن به روش دیگری غیرممکن بود.

متأسفانه برای شرکت هایی که هزینه فضای اداری را پرداخت می کنند، نتایج به دست آمده است- و مردم خوشحال و موفق هستند که از خانه کار می کنند. متقاعد کردن آنها برای در نظر گرفتن گزینه های جایگزین دشوار خواهد بود.

دفتر کار در منزل بهترین فضای امن است. رفت و آمد کوتاه است، شما روز را فقط چند قدم دورتر از آشپزخانه و حمام خود می گذرانید و اگر بخواهید می توانید از روی مبل در شلوار ورزشی خود کار کنید. امروز موهات ناجوره؟ دوربین زوم را خاموش کنید. نیاز به یک مکالمه دشوار دارید؟ ارسال پیام Slack.

با این حال، اکثر پاسخ دهندگان مطالعه به تحقیقات شرکت ما مشتاق ارتباط انسانی بودند، با این حال، 61 درصد گفتند که از دست داده اند و می خواهند به همکاری حضوری بازگردند. با این حال، در میان افرادی که قبلاً زمانی را در دفتر سپری کرده بودند، تنها 49 درصد شاهد افزایش سود از تعاملات مستقیم و بین فردی بودند.

روند انحراف علایق کارگران به نفع کار از خانه در سراسر مطالعه ما قوی بود. اجتناب از رفت و آمد برای 53 درصد از همه پاسخ دهندگان، جذابیت اصلی بود، در حالی که 42 درصد از والدین دارای فرزندان در مدرسه انعطاف پذیری مدیریت برنامه ها و بهینه سازی زمان خانواده را دوست داشتند.

شاید بدتر از همه، یک نفر از هر سه (37 درصد) کارمندان اداری که در اوایل سال برگشته بودند، در واقع احساس بدتری نسبت به اینکه در پایین ترین نقطه خود در طول کار از راه دور داشتند، در دفتر کار بودند. پس از دو سال عدم اطمینان و ترس، نباید هیچ رهبر را متعجب کرد که مردم در هنگام بازگشت به دنیا دچار اضطراب می شوند و گاهی اوقات حتی می ترسند.

به اندازه هر چیز دیگری، مردم می خواهند انعطاف پذیری خود را حفظ کنند، زیرا دفاتر و فضاهای کاری بیشتری شروع به باز شدن می کنند.

در طول کار از راه دور، مردم از در دسترس بودن بیشتر برای قرار ملاقات با پزشک، گذراندن وقت با عزیزان، بازی با حیوانات خانگی و رسیدگی به نیازهای پیش آمده لذت می بردند. مدیریت برنامه های خود بخش بزرگی از آن بود – 80 درصد از کارکنان اداری گفتند که انعطاف پذیری بیشتری در تعیین ساعات کاری خود دارند.

با توجه به اینکه بازگرداندن ادارات در مقیاس گسترده بار دیگر در حال نزدیک شدن است، مردم تمایلی به چشم پوشی از این آزادی ندارند. تقریباً دو سوم (64 درصد) کارگران خواهان برنامه‌ریزی انعطاف‌پذیری بودند که نیازی به رعایت استانداردهای سنتی 9 به 5 نباشد. فقط 28 درصد از پاسخ دهندگان احساس می کردند که یک روز کاری کامل حضوری و در دفتر با ساعات معمولی، شغل ایده آل آنها در حرکت رو به جلو است.

رهبران محصور شرکتی که سعی می کنند بفهمند چگونه نیازهای کارکنان را به بهترین شکل برآورده کنند، ممکن است به خاطر تعطیل کردن دفاترشان بخشیده شوند، اما این می تواند یک اشتباه باشد. ترجیحات در مورد محل کار از ابتدای همه گیری در حال تغییر بوده است. 43 درصد از کارکنان ادارات گفتند که می‌خواهند زودتر برگردند، اما با تغییر شرایط کمتر علاقه‌مند شده‌اند.

همانطور که محل کار شروع به بازگشت گسترده می کند، نظرات ممکن است به عقب برگردند. این امر به ویژه در میان کارگران جوان تر، که آماده بازگشت در آینده هستند، صادق است. تنها 9 درصد از هزاره ها و 5 درصد از کارمندان ژنرال Z گفتند که هرگز نمی خواهند دوباره در یک دفتر کار کنند. وقتی مؤلفه اجتماعی محل کار برمی گردد، مردم احتمالاً متوجه می شوند که چقدر آن را از دست داده اند.

این بدان معنا نیست که زندگی اداری نیازی به تطبیق ندارد. رهبران شرکت و منابع انسانی باید یاد بگیرند که چگونه کارمندان به بهترین شکل عمل می کنند، تمایل به انعطاف پذیری را تشخیص دهند و مدل های کاری ترکیبی ایجاد کنند که این نیازها را برآورده کند. این امر به افراد قدرت می‌دهد تا بهترین باشند و سهم قابل توجهی در شرکت داشته باشند، در عین حال استخرهای استخدام را گسترش داده و استعدادهای جدیدی را به کسب‌وکار بیاورند.

زندگی اداری همچنان ادامه خواهد داشت و احتمالاً تا سالهای آینده بخش عمده ای از محیط کار خواهد بود. مثل دو سال پیش نخواهد بود. “عادی جدید” از طریق گفتگو به دست می آید – گوش دادن و پاسخ دادن به کارکنان در حالی که شفاف بودن در مورد جهت و نیازهای شرکت.