[ad_1]
علیرغم رونق کار از هر نقطه در طول همهگیری، هنوز مهم است که یک استارتآپ در کجا قرار دارد. دلیلش همونطور که نوشتم شهرهای نوپامناطق جهان در سرزندگی استارتاپ های محلی خود متفاوت هستند – مجموعه ای از منابع منطقه ای که در بهترین حالت جذابیت مقاومت ناپذیری برای سرمایه و استعداد ایجاد می کند یا در بدترین حالت هر دو را دفع می کند.
این موضوع با در نظر گرفتن جریان سرمایه گذاری خطرپذیر در سراسر جهان در سال 2021 به ذهن متبادر می شود. نتیجه گیری قابل توجه این است که بر اساس سرانه، جریان سرمایه به اسرائیل 28 برابر بیشتر از جریان سرمایه در ایالات متحده است.
طبق گزارش NoCamels، مطمئناً، جریان سرمایه گذاری خطرپذیر در سال 2021 به ایالات متحده بسیار بیشتر بود – با افزایش 154 درصدی در سال 2021 به 330 میلیارد دلار – نسبت به اسرائیل – 136 درصد بیشتر به 25.4 میلیارد دلار.
اما جمعیت حدود 9 میلیونی اسرائیل کسری از جمعیت 330 میلیونی ایالات متحده است. بنابراین، 28000 دلار سرمایه خطرپذیر اسرائیل در سرانه سرمایه گذاری در سال 2021 بسیار بالاتر از 1000 دلار آمریکا است.
در حالی که سایر بخشهای اسرائیل سرمایههای مخاطرهآمیز را جذب میکنند – در سال 2019، 233 میلیون دلار (3٪ از 8.3 میلیارد دلار کل VC اسرائیل) در استارتآپهای مستقر در اورشلیم سرمایهگذاری شد – سهم شیر به تل آویو میرسد.
چرا تل آویو پر جنب و جوش ترین صحنه استارتاپ اسرائیل است؟ سرمایه به دنبال سرمایه گذاری در استعدادهایی است که می توانند کسب و کارهایی را ایجاد کنند که به سرعت رشد می کنند – و آن استعداد می خواهد در تل آویو باشد. و رشد سریع اغلب خروجی هایی را به همراه دارد که سرمایه گذاران را غنی می کند.
چنین خروجی هایی در سال گذشته برای استارت آپ های اسرائیلی به اوج خود رسید. در سال 2021، 57 شرکت اسراییلی با جمع آوری 4 میلیارد دلار به سهام عمومی رفتند – تقریباً سه برابر 22 عرضه اولیه عمومی در سال 2020 که 1.7 میلیارد دلار جمع آوری کردند.
IPOهای 2021 شامل چهار شرکت تل آویو – “شرکت امنیت سایبری SentinelOne [based Silicon Valley with offices in Tel Aviv]NoCamels خاطرنشان کرد، نرم افزار مدیریت پروژه Monday.com، توسعه دهنده بازی و برنامه IronSource، و شرکت SaaS استفاده دیجیتال WalkMe.
به نظر من، صحنه استارتاپ تل آویو موفق بوده است، زیرا بر بسیاری از کمبودها، از جمله این چهار مورد، غلبه کرده است.
1. کمبود سرمایه محلی.
اسرائیل با یک برنامه دولتی به نام یوزما – که در سال 1983 راه اندازی شد – بر این مشکل غلبه کرد که با هر سرمایه گذاری خارجی در یک استارت آپ اسرائیلی مطابقت داشت. در مقابل، دولت اسرائیل از شرکت سرمایه گذاری خواست که در صورت خروج موفقیت آمیز شرکت، سرمایه خود را برگرداند – بازده اضافی را برای VC باقی بگذارد.
علاوه بر این، بنیانگذاران استارتاپ اسرائیلی دفتر مرکزی خود را به بوستون، نیویورک و دره سیلیکون منتقل کردند تا به سرمایه گذاری محلی کمک کنند. علاوه بر این، بسیاری از شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر ایالات متحده دفاتر خود را در اسرائیل افتتاح کردند.
2. عدم وجود بازارهای خروجی برای سرمایه گذاران.
برای اینکه خود را برای VC ها جذاب کنند، شرکت های اسرائیلی باید راهی برای خروج بیابند. برای این منظور، استارتآپهای اسرائیلی معمولاً در NASDAQ عمومی شدند یا به شرکتهای بزرگ فناوری آمریکایی مانند مایکروسافت و گوگل فروخته شدند.
3. فقدان کارآفرینان با تجربه در اداره شرکت های سهامی عام.
در ابتدا، کارآفرینان اسرائیلی در تبدیل یک ایده به یک استارت آپ که می تواند سرمایه را افزایش دهد و تا حدی رشد کند که توسط یک شرکت سهامی عام خریداری شود، برتری یافتند.
با گذشت زمان، آن بنیانگذاران با خریدار سهامی عام ماندند و بینشی در مورد مهارتهای لازم برای اداره یک شرکت عمومی به دست آوردند. در نتیجه، آنها راحتتر از لانه خارج شدند، شرکت دیگری راهاندازی کردند، آن را عمومی کردند و پس از IPO به اداره آن ادامه دادند.
4. بازارهای محلی کوچک و تهدیدات امنیتی قابل توجه.
اسرائيل از زمان تاسيس خود فاقد آب كافي براي تأمين غذاي خود در محل بوده است، بنابراين در زمينه آبياري قطره اي تخصصي ارزشمند در سطح جهاني ايجاد كرده است. اسرائیل همچنین فاقد بازارهای محلی بزرگ بود، زیرا اسرائیل جمعیت نسبتاً کمی داشت و اکثر همسایگانش حق وجود آن را به رسمیت نمی شناختند. در پاسخ به این چالشها، استارتآپهای اسرائیلی جهانی متولد میشوند – به این معنی که دفاتر خود را باز میکنند و/یا مشارکتهایی را ایجاد میکنند تا بتوانند محصولات خود را در سراسر جهان بفروشند.
اساساً اسرائیل شهروندان خود را ملزم به خدمت در ارتش کرد و بااستعدادترین دانشآموزان دبیرستانی STEM خود را به واحدهای امنیت سایبری نخبه مانند 8200 هدایت کرد. استعداد برای تیم های موسس آنها
موفقیت استارت آپی یک منطقه چالش های جدیدی ایجاد می کند. به عنوان مثال، بر اساس گزارش واحد اطلاعات اکونومیست، تل آویو گران ترین مکان برای زندگی در جهان است. چنین هزینههای بالایی به این معنی است که استارتآپهای محلی به سرمایه بیشتری برای استخدام استعدادهای محلی نیاز دارند – و این امر بر بنیانگذاران فشار میآورد تا مکانهای کمهزینهتری را شناسایی کنند که بتوانند استعدادهای کلاس جهانی را از آنجا استخدام کنند.
درس های موفقیت استارتاپ تل آویو برای سیاست گذاران محلی روشن است. ابتدا باید نقاط ضعف خود را درک کرده و به نقاط قوت تبدیل کنید. با انجام این کار، رشد شما چالشهای جدیدی ایجاد میکند که برای حفظ رشد منطقه خود باید آنها را به طور موثر حل کنید.
[ad_2]
