بر اساس رتبه بندی و داده های تحقیقاتی، آمریکا شادترین مکان قبل از همه گیری نبود. ما سال‌ها بود که به آرامی اما مطمئناً جدول‌های شادی بین‌المللی را پایین می‌آوردیم و روانشناسان (و جراح عمومی) در مورد افزایش میزان تنهایی و اضطراب هشدار می‌دادند. سپس یک ویروس غارتگر تمام زندگی ما را نابود کرد. تعداد بسیار کمی از ما نسبت به دو سال پیش احساس شادی و خوش بینی بیشتری داریم.

همه اینها یک درب بازکن بسیار بد برای یک ستون است، اما من را تحمل کنید. این مقاله در واقع درباره اخبار خوش بینانه است.

در پاسخ به مبارزه ملی ما برای یافتن شادی خود، آمریکایی ها دسته دسته در کلاس های شادی ثبت نام کرده اند. محبوب‌ترین کلاس دانشگاه ییل به جوانانی که استرس دارند، می‌آموزد چگونه شادتر باشند. نسخه آنلاین توسط میلیون ها نفر گرفته شده است. سایر دوره های شادی به طور مرتب در لیست محبوب ترین دوره های آنلاین ظاهر می شوند.

این ثابت می‌کند که آمریکایی‌ها مستاصل هستند تا شادتر باشند، اما چیزی در مورد اینکه آیا این دوره‌ها واقعاً کار می‌کنند یا خیر، نمی‌گوید. آیا تماشای چند سخنرانی ویدیویی و انجام تمرین‌های مرتبط واقعاً برای حرکت دادن سوزن روی چیزی به همان اندازه که بهزیستی ذهنی ریشه‌دار است کافی است؟ تحقیقات جدید پاسخی شاد ارائه می دهد.

همانطور که سارا هریسون اخیراً برای آن گزارش داده است سیمیمحققان این سوال را با استفاده از معیارهای روانشناختی استاندارد برای مقایسه بهزیستی ذهنی و احساس رضایت از زندگی 1000 دانش آموزی که دوره “علم شادی” را با 200 دانش آموز که هرگز از لیست انتظار کلاس خارج نشدند، بررسی کردند.

البته، تکمیل دوره، دانش آموزان را به لبخند 24 ساعته تبدیل نکرد. هیچ چیز نمی تواند این کار را انجام دهد و تعقیب شادی مداوم شما را ناامید و بدبخت تر می کند. اما این بدان معنا نیست که گذراندن دوره تأثیر متوسط ​​اما معنی‌داری بر دانش‌آموزان نداشته است.

محققان دریافتند که به‌طور متوسط، اگرچه همه افراد شروع به گزارش سطوح مشابهی از شادی کردند، اما در پایان کلاس، دانش‌آموزان تقریباً یک امتیاز در مقیاس 35 درجه‌ای افزایش داشتند، در حالی که شادی دانش‌آموزان منتظر هریسون می نویسد: در کلاس سطوح نسبتاً ثابتی از اضطراب قبل، حین و بعد از کلاس گزارش شد، اما اضطراب دانش آموزان لیست انتظار در طول ترم تقریباً 1.5 امتیاز در مقیاس 21 درجه افزایش یافت.

همانطور که بروس هود، روانشناس، که دوره مورد مطالعه محققان را توسعه داد، گفت: “ما به طور اساسی مردم را به شادترین دلقک های خیابان تبدیل نمی کنیم”، اما داده ها نشان می دهد که کلاس به طور قابل اعتمادی منجر به افزایش کوچک اما قابل توجهی در ذهن می شود. سلامتی. (کافی است یک بار دیگر به صاحبان مشاغل و سایر خوانندگان یادآوری کنیم که شادی به خودی خود خوب نیست – یک قایق تحقیقات نشان می دهد که به شما کمک می کند از نظر حرفه ای نیز موفق تر باشید.)