یوگا. مراقبه. انعکاس. نوشتن. ورزش. شما آن را نام ببرید، در طول سال‌ها با تغییرات ناگفته در روال صبحگاهی سطوح C بی‌شماری قرار گرفته است. در واقع، روال های صبحگاهی یک تمرین فردی است، به همان اندازه که مدیران عامل شرکت های آمریکایی در راس آن هستند. با این حال، موضوعات مشترکی وجود دارد – که بیشتر آنها با رفاه شخصی و بهره وری سروکار دارند.

به عنوان مثال، ساندار پیچای مقاله را می خواند – هم برای اطلاع دادن به خود و هم برای ایجاد جرقه درگیری ذهنی قبل از شروع برنامه سخت او.

دیگران، مانند بیل گیتس، در طول روال سلامتی خود بر فعالیت های ذن مانند تمرکز می کنند.

برای اطمینان، تیم کوک برخی از این موارد را تا می کند. او ساعت 4 صبح بیدار است تا مطمئن شود بهره وری زود شروع می شود. او تمرین می کند. او عمدا زمان نمایش را محدود می کند.

اما او همچنین وقت خود را صرف خواندن نظرات کاربران در مورد محصولات اپل می کند. چرا؟ در حالی که من مستقیماً با او مشورت نکرده ام، می توانم تصور کنم دو دلیل اصلی وجود دارد:

• به شکل گیری استراتژی و توسعه کمک می کند
• هر روز او را با کاربران واقعی که با محصولات اپل درگیر هستند، ارتباط می دهد.

گاهی اوقات، او حتی پاسخ می دهد – مانند این مورد اخیراً معروف یک مرد هندی که به لطف هشدارهای اپل واچ خود از حمله قلبی احتمالی جلوگیری کرد.

با این حال، این تعامل با مشتری به ندرت به عنوان محوری در یک روال صبحگاهی دیده می شود. کاملا برعکس، در واقع. به طور معمول، مدیران پرمشغله از برنامه صبحگاهی خود برای تمرکز بر کارهای خود استفاده می کنند (اگر بهره وری اولویت شماره 1 است)، یا زمانی را برای رفاه عمدی اختصاص می دهند. البته هر دو قابل ستایش هستند. اما تمرکز کوک او را در جهت هدف قرار می دهد و به خوبی با دیدگاه او همسو می شود. بله، این در مجموع به عنوان اپل تاسیس شده است، اما همچنین عمیقا شخصی است. همانطور که او یک بار در کنفرانسی که توسط روزنامه وال استریت“فرهنگ ما این است که دنیا را بهتر از آنچه که پیدا کرده ایم ترک کنیم.”

این انتزاعی نیست. این کاملاً واقعی است – و با بحث های استراتژی در دفاتر گوشه ای یا جلسات سرمایه گذار در مکه های مالی شروع نمی شود. از مشتریان شروع می شود. آیا زندگی آنها به خاطر محصولات اپل بهتر است؟

یا، اگر بتوانم کمی از سخنان خود کوک بفهمم، آیا خود کوک زندگی را بهتر می کند – با این که یک رهبر قوی و با اخلاق است. با ارائه آنچه مورد نیاز است به جای نوآوری به خاطر نوآوری؛ با توجه به تغییر در علاقه مشتری به طوری که توسعه محصول بتواند بر این اساس حرکت کند؟

بسیاری این را به عنوان یک آلاینده فعالیت معمول صبحگاهی می دانند. به هر حال، آیا قرار نیست اینها رفاه و بهره وری را به گونه ای تنظیم کنند که سطوح C بتوانند وارد کار خود شوند؟ کار نباید بخشی از آن باشد.

و با این حال، زمانی که چشم انداز و مأموریت شرکت برای انگیزه و هدف شخصی محور است، چرا آنها را از هم جدا می کنیم؟ چرا در عوض، آنها را به عنوان یک تراز کننده در آغوش نگیریم، و ما را به گونه‌ای تنظیم نکنیم که جزئیات کار روزانه ما با طرز فکر درست انجام شود؟