موفقیت مثل دما نیست هیچ ابزار اندازه گیری وجود ندارد که بتوانید به آن دست بزنید و دقیقاً میزان موفقیت خود را مطالعه کنید. موفقیت به خودی خود تعریف می‌شود، و شواهد حکایتی زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد بسیاری از ما، از جمله بسیاری از کارآفرینان ظاهراً موفق، در قضاوت درباره موفقیت‌مان بسیار ضعیف عمل می‌کنیم.

انسان ها به طور طبیعی به گونه ای طراحی شده اند که بر روی منفی تمرکز کنند. این ما را زنده نگه داشت در روزگاری که یک شیر پشت هر بوته ای در کمین بود. اما امروزه گرایش ما به مشکلات اضافه وزن و بدیهی دانستن دستاوردها به این معنی است که بسیاری از افراد خود را در موقعیت عجیبی می بینند که کاملاً موفق هستند اما همچنان نسبت به این موفقیت کور هستند.

ارزیابی موفقیت شما نیاز به خودآزمایی و تأمل دارد. اما حتی این هم پیچیده است. ممکن است فکر کنید که افراد موفق سرشار از اعتماد به نفس و شادی بی‌وقفه هستند. اما این چیزی نیست که علم، کارشناسان و حتی مشاهدات ساده آشکار می کنند. برخی از اشکال ناراحتی روانی در واقع نشانه موفقیت است. اگر آنها را احساس می‌کنید، باید به خاطر پیشرفت‌تان به خودتان تبریک بگویید نه اینکه خود را به خاطر شک و تردید به خود مورد ضرب و شتم قرار دهید.

زمانی را به خاطر می آورید که یک نوجوان 14 ساله بدخلق بودید و فکر می کردید همه چیز را می دانید و بزرگسالان همگی خنگ و بی ارتباط هستند؟ آیا در آن زمان همه چیز را می دانستید؟

همه ما می‌توانیم به گذشته نگاه کنیم و به غرور جوانی‌مان بخندیم، اما فراموش کردن این نکته آسان است که به یاد داشته باشیم که احتمالاً در بزرگسالی نیز اغلب اوقات اشتباه می‌کنید. غرور فکری در دوران نوجوانی احمقانه بود، اما با توجه به تعداد زیادی از علم و برخی از باهوش ترین افراد در تجارت، زمانی که شما بزرگ شده اید نیز احمقانه است.

تمایل به شک در باورهای خود و شنیدن دیدگاه های جایگزین و شواهد تازه، نشانه هوش است. این نوع فروتنی فکری به شما کمک می‌کند سریع‌تر یاد بگیرید، اخبار جعلی را شناسایی کنید، آشکارا و صادقانه با دیگران ارتباط برقرار کنید و در برابر تفاوت‌ها تحمل بیشتری داشته باشید. مطمئن نبودن چیزی که به آن اعتقاد دارید می تواند ناراحت کننده باشد، اما همچنین نشانه یک ذهن بالغ است.

شاید نام اثر دانینگ-کروگر را شنیده باشید. این اصل روان‌شناختی بسیار مورد اشاره می‌گوید که بی‌کفایت‌ترین‌ها اغلب با اعتماد به‌نفس‌تر هستند، زیرا به اندازه‌ی کافی نمی‌دانند که چقدر بی‌کفایت هستند. داشتن یک توضیح علمی برای آزاردهنده‌ترین مشکل دفترتان مفید است، اما بسیاری از ما جنبه‌ی دیگر دانینگ-کروگر را در نظر نمی‌گیریم: اگر جهل می‌تواند اعتماد به‌نفس را ایجاد کند، آنگاه ارتقای دانش می‌تواند به شک منجر شود.

اگر در مورد سطح مهارت خود نگران هستید، در واقع نشانه خوبی است که رشته خود را به اندازه کافی خوب می‌دانید که پیچیدگی کامل آن را می‌بینید، اما هنوز به رضایت فکری نرسیده‌اید. و احتمالاً شک و تردید به خود شما را به سمت تعالی بیشتر سوق می دهد. شاید به همین دلیل است که تحقیقات نشان می دهد کسانی که گزارش می دهند از سندرم ایمپوستر رنج می برند در واقع عملکرد بهتری در کار دارند.

وقتی از حصار نگاه می کنید، چمن همیشه سرسبز به نظر می رسد. اما در واقع موفق شوید خود را وارد دایره مقدس “موفقیت” کنید و اغلب متوجه می شوید که در واقع روی چمن نجومی ایستاده اید که پر از اشک است.

این فقط به این دلیل نیست که بسیاری از افراد ظاهراً موفق بسیار بدبخت هستند (با وجود شخصیت های آنلاین شاد آنها). همچنین به این دلیل است که بسیاری از مردم به دنبال “موفقیت” دنیوی هستند – حساب های بانکی بزرگ، عناوین شغلی شیک، احترام به همتایان خود – بدون اینکه عمیقاً به این موضوع فکر کنند که آیا واقعاً زندگی همین است. نتیجه این است که بسیاری از ما سال‌های اولیه خود را صرف مبارزه برای رسیدن به چیزی می‌کنیم که به محض رسیدن به آن، متوجه می‌شویم که در تمام طول مدت به دنبال اهداف اشتباهی بوده‌ایم.

اگر به آن مرحله رسیده اید، نشانه خوبی است. این نشان می دهد که شما اکنون ثبات و خودآگاهی دارید تا شروع به تفکر در ارزش های واقعی خود کنید و مسیر خود را تعیین کنید.

همانطور که برایانا ویست در کاتالوگ افکار مشاهده کرده است، “وقتی شروع به موفقیت واقعی می‌کنید، متوجه می‌شوید که چقدر کم اهمیت است. متوجه می‌شوید که این پاسخی برای مشکلات شما نیست، و همچنین برای مردم ارزش قائل هستید. زندگی شما، زمان استراحت و توانایی شما برای لذت بردن از روزهایتان. موفقیت واقعی این است که بفهمید موفقیت همه آن چیزی نیست که مردم فکر می کنند، و این یک امتیاز است که بتوانید آن را بدانید.