در حال حاضر افراد بیشتری در ایالات متحده – نه، در جهان – ویدیویی را تماشا کرده اند که در آن ویل اسمیت در اسکار 2022 به کریس راک سیلی زد، تا اینکه واقعاً برنده بهترین فیلم را مشاهده کرده اند. اتفاقاً اگر کنجکاو هستید، Coda بود. قبل از اینکه به این موضوع بپردازم که “آیا باید به کسی سیلی می زد یا نباید”، ممکن است بدانید که من سال ها از طرفداران بزرگ ویل بودم. شرکت من با او و آژانسش کار می کند، و برای مدت طولانی، گفته ام که او می تواند رئیس جمهور بعدی ما باشد. من هنوز فکر می کنم این امکان پذیر است – بالاخره همه ما انسان هستیم.

اگر ویدیوی شب بدبخت را ندیده اید، مقدمات را با هم مرور می کنیم. “محرک” ظاهری این سیلی شوخی بود که کریس راک در مورد کمبود موی جادا پینکت اسمیت انجام داد. جادا همسر ویل اسمیت است، اگر نمی دانستید. او یک بیماری پزشکی نادر به نام آلوپسی دارد و کریس مدل موی او را با جی آی جین مقایسه کرد (فریاد به دمی مور!). ویل با راه رفتن روی صحنه و سیلی زدن به کریس راک در مقابل تمام تماشاگران تئاتر و جهانی پاسخ داد. پس از سیلی، او نیز بر سر کریس راک فریاد زد و دو بمب اف را انداخت.

آن شب، کانال تیم ما Slack منفجر شد. دیدگاه ها و ارزش های زیادی در این نوع موقعیت ها دخیل است. واقعاً جواب درست یا غلطی وجود ندارد.

با این حال، کارهایی وجود دارد که همه می توانند در صورت تحریک انجام دهند. زمانی که تحت استرس هستید، گرفتن تصمیم درست سخت است، بنابراین من از روشی استفاده می کنم که از کلاسی با متخصص هوش هیجانی، دکتر دکتر، یاد گرفتم. جی پی پاولیو فرای، نویسنده پرفروش کتاب عملکرد تحت فشار. شاید نام این روش را شنیده باشید. SOS نامیده می شود که مخفف Stop، Oxygenate و Seek Information است.

وقتی تحریک می شوید، اولین انگیزه شما این است که عمل کنید. در عوض: توقف کنید. اگر کسی ایمیلی برای شما ارسال کرد که به شما اشتباه می‌کند یا چیزی را می‌گوید که احساس می‌کنید در جلسه بی‌ادب است – با اولین انگیزه خود پیش نروید.

هنگامی که در یک موقعیت استرس زا قرار می گیرید، تحت چیزی قرار می گیرید که به آن هایجک آمیگدال می گویند. آمیگدال بخشی از مغز است که به وضعیت بقای ما در مبارزه یا فرار مربوط می شود. اساساً، تا 18 دقیقه آینده، در حالی که کورتیزول در بدن شما جریان دارد، نمی توانید منطقی فکر کنید.

در کلاسی که با Pawliw-Fry داشتم، یاد گرفتم که مردم در موقعیت‌های فشار دو انتخاب می‌کنند. ما یا اجتناب می کنیم یا خرابکاری می کنیم. ایجاد آشفتگی زمانی است که ویل اسمیت در تلویزیون ملی به کریس راک سیلی می زند. یا ممکن است زمانی باشد که یک ایمیل عصبانی به همکار خود می نویسید یا همکارتان در جلسه شرکت سر رئیستان فریاد می زند.

بنابراین قبل از اینکه به هم ریخته باشید، متوقف شوید. آن ایمیل عصبانی را نفرستید. در عوض آن را در پوشه پیش نویس خود ذخیره کنید. سر رئیس خود فریاد نزنید در عوض، به مردم بگویید که باید آب بنوشند یا از دستشویی استفاده کنند. موقعیت آغازگر را برای یک لحظه ترک کنید – یا 18 لحظه، اگر زمان دارید.

اگر ویل اسمیت روش SOS را تمرین می‌کرد، می‌توانست به داخل لابی برود تا سرش را پاک کند.

کار بعدی که باید در یک موقعیت تحریک کننده انجام دهید این است که کمی هوای تازه بگیرید. هوای تازه هورمون استرس کورتیزول را رقیق می کند که در حال حاضر در جریان خون شما جریان دارد و درست فکر کردن را دشوار می کند. چند نفس عمیق بکش. نفس های عمیق برای کاهش اثرات استرس عالی هستند و همچنین به شما کمک می کنند در لحظه متمرکز شوید.

اگر ویل اسمیت از این روش پیروی می کرد، می توانست روی تنفس خود در لابی تمرکز کند و چند نفس عمیق و آهسته بکشد.

در نهایت، در یک موقعیت تحریک کننده، می خواهید به دنبال اطلاعات باشید. جستجوی اطلاعات معمولاً بعد از 18 دقیقه اتفاق می‌افتد – زمانی که آرام هستید و احساس نمی‌کنید که وضعیت جنگ یا فرار است. من متوجه شده ام که هر زمانی که حداقل هجده دقیقه یا بیشتر به دور از یک موقعیت تحریک کننده به خودم فرصت داده ام، در نهایت ایمیلی کوبنده ارسال نمی کنم. به نظر می رسد هرگز از هوای تازه بر نمی گردم و تصمیم نمی گیرم، بله، سیلی زدن به صورت کسی بهترین ایده ممکن است.

پس از گذشت زمان، ما می توانیم از تمام مغز خود برای تجزیه و تحلیل یک موقعیت استفاده کنیم. آنچه از دوره ام آموختم در موقعیت های استرس زا است، ما اغلب بر اساس اطلاعات محدود عمل می کنیم. ما فوراً احساس خطر می‌کنیم و نمی‌خواهیم بپرسیم آیا کسی واقعاً قصد تهدید یا تشدید ما را داشته است.

برگردیم به ماجرای شب اسکار با دوستمان، ویل. هنگامی که از زمان بیرون آمدن در لابی برگشت، می توانست چند یادداشت بر روی تلفن خود بنویسد تا زمینه را درک کند. بعداً، او می توانست با کریس راک تماس بگیرد تا بپرسد آیا کریس این جوک را نوشته است یا خیر. به هر حال، بسیاری از شوخی ها در اسکار توسط نویسندگان کمدی دیگر نوشته شده است. یا می‌توانست از کریس بپرسد که آیا می‌دانست جادا آلوپسی دارد یا خیر. شاید کریس جنبه خود را از این موقعیت توضیح می داد و آن دو می توانستند دوستان بهتری شوند. یا شاید حتی بیشتر از چیزی که به چشم می آمد اتفاق افتاده است. در هر صورت، ویل می‌توانست از ایجاد آشفتگی جلوگیری کند و به گونه‌ای دیگر با وضعیت رفتار کند. او ممکن است هنوز به کریس سیلی زده باشد، اما به جای علنی، خصوصی.