یک بیمار سی و سه ساله از علائم آنفولانزا شکایت داشت. دکترش او را ارزیابی کرد. هیچ چیز برجسته نبود. اما به دلایلی … دکتر تصمیم به انجام یک کار کامل کرد.

چرا؟ این پزشک به محققان گفت: «به محض اینکه (من) شروع به صحبت با او کردم، حواس عنکبوتی من شروع به گزگز کرد. معلوم شد که شهود دکتر درست بوده است.

بیمار سرطان ریه داشت.

به گفته دانیل کانمن، اقتصاددان برنده جایزه نوبل، “شهود این است که فکر کنید بدون اینکه بدانید چرا این کار را می کنید. مانند اسکن سریع سه رزومه و بدون فکر زیاد، انتخاب بهترین نامزد. مانند اسکن سریع صف های طولانی تسویه حساب در سوپرمارکت و تصمیم گیری، بدون فکر کردن زیاد، که احتمالاً سریع ترین است.

مانند گوش دادن به صحبت های شخصی برای چند دقیقه و بدون فکر کردن زیاد، تصمیم می گیرید که آیا باهوش است یا فقط یک DK است.

درست است، گاهی اوقات شما اشتباه می کنید.

اما، بسته به سطح هوش هیجانی شما، نه آنقدر که فکر می کنید.

علم از قدرت شهود پشتیبانی می کند. همانطور که Friederike Fabritius و Hans Hagemann در آن می نویسند مغز پیشرو: هک های علوم اعصاب برای عملکرد هوشمندانه، بهتر و شادترعقده های پایه و اینسولا، دو ناحیه مجزا از مغز، تصمیمات شهودی را هدایت می کنند.

عقده های پایه شما، روال ها و الگوهای ذخیره شده ای را که تجربیات شما را تشکیل می دهند، مدیریت می کنند. اینسولا شما از آگاهی بدن مراقبت می کند و به هر گونه تغییر در بدن شما بسیار حساس است.

حتی اگر آگاهانه به آن فکر نکنید، مغز ناخودآگاه شما بلافاصله شروع به کار روی یک مشکل یا مشکل تصمیم گیری می کند. سپس، هنگامی که سعی می کنید آگاهانه تصمیم بگیرید، مغز شما آن تصمیم را با تصمیمی که ناخودآگاه شما قبلاً گرفته است مقایسه می کند.

و در ادامه چه اتفاقی می افتد:

• اگر بیهوش هستید موافق است با تصمیم آگاهانه شما، مغز شما یک پاسخ ظریف پاداش می دهد. این تصمیم فقط منطقی به نظر نمی رسد. حس خوبی هم داره
• اگر بیهوش هستید مخالف است با تصمیم آگاهانه شما، اینسولا شما تغییرات دیگری را در بدن شما تشخیص می دهد. اگرچه تصمیم منطقی به نظر می رسد، اما احساس خوبی ندارد.

چرا؟ اگر مغز شما پاداشی را پیش‌بینی کرده است و بدن شما به طور متفاوتی تصمیم می‌گیرد… قشر کمربندی قدامی شما یک سیگنال الکترونیکی به نام منفی‌گرایی مرتبط با خطا تولید می‌کند. (یا به عبارت غیرعلمی، یک پاسخ “اوه اوه!”)

شهود از آنجا می آید. تصمیم درست را بگیرید و بدن شما آن را می داند. تصمیم اشتباه بگیرید، و بدن شما آن را می داند. شما هم مثل دکتر نمی توانید دلیل آن را توضیح دهید.

بر اساس مطالعه 2020 منتشر شده در هیجانی، افرادی که سطح هوش هیجانی پایین تری دارند، احتمالاً سیگنال هایی را که بدنشان برای آنها ارسال می کند اشتباه می خوانند.

در یک مورد، آنها “علامت هشدار” بدن خود را با هیجان اشتباه گرفتند و به جای اینکه با احتیاط پیش بروند، ریسک بیشتری کردند. آنها “اوه اوه” را به “بیا برویم!”

که منطقی است؛ مانند شرکت جاستین باریسو، همکارش، می نویسد، یکی از جنبه های هوش هیجانی توانایی این است که احساسات خود را به نفع خود و نه علیه شما انجام دهد – که وقتی نمی توانید احساسات خود را به درستی تفسیر کنید، واقعا سخت است.

اغراق کردن سطح تجربه شما نیز همینطور است. نیروی دریایی SEAL صدها سناریو را تمرین کرده، آموزش داده و شرح داده است. آنها می توانند به طور شهودی به شرایط جدید یا در حال تغییر پاسخ دهند زیرا انبار تجربه آنها پر است. به همین دلیل سالی تصمیم گرفت در رودخانه هادسون فرود آید. به همین دلیل است که مدافعانی مانند تام بردی می توانند یک دفاع را بخوانند و پرتاب راست را خیلی سریع انجام دهند.

همانطور که فابریتیوس و هاگمن می نویسند:

اگرچه یک تصور غلط رایج وجود دارد که تصمیمات شهودی تصادفی هستند و نشان دهنده فقدان مهارت هستند، دقیقا برعکس این موضوع صادق است.

تصمیمات شهودی اغلب محصول سالها تجربه و هزاران ساعت تمرین است. آنها نشان دهنده کارآمدترین استفاده از تجربه انباشته شما هستند.

همه آنها خوب به نظر می رسند. اما بین احساس روده و حدس زدن تفاوت وجود دارد. بنابراین چگونه می توانید تشخیص دهید که چه زمانی ممکن است شهود شما در مورد چیزی باشد؟

ابتدا سطح هوش هیجانی خود را در نظر بگیرید. اما فقط فرض نکنید – مانند زمانی که بیش از 80 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که رانندگان بالاتر از حد متوسط ​​هستند، حتی اگر از نظر ریاضی غیرممکن است – که از نظر احساسی باهوش هستید. امتحان دادن. (اگرچه ممکن است هر چیزی را که در مورد خود کشف می کنید دوست نداشته باشید.)

هرچه هوش عاطفی شما بهتر باشد، احتمال اینکه پاسخ شهودی “اوه-اوه” بدن خود را به طور دقیق تفسیر کنید، بیشتر می شود. (یا حداقل، مکث کنید و آنچه را که ممکن است از دست بدهید در نظر بگیرید.)

سپس سه سوال از خود بپرسید که کانمن احساس می کند می تواند به تعیین اینکه آیا باید نسبت به یک شهود خاص اعتماد به نفس داشته باشید کمک کند:

1. آیا این یک محیط منظم و قابل پیش بینی است؟

اگر چیزی به طور مکرر اتفاق بیفتد، نتایج به احتمال زیاد قابل پیش بینی هستند. شطرنج بگیر کانمن می گوید: «شهود شطرنج بازان چیره دست وقتی به تخته نگاه می کنند، اغلب دقیق است». یا افرادی که در روابط نزدیک هستند. او می‌گوید: «همه کسانی که ازدواج کرده‌اند، می‌توانند حال و هوای خود (شریک) را با یک کلمه تلفن حدس بزنند.

یا حتی متخصصان پزشکی: محققان یک ارتباط قوی بین “احساسات روده” پزشک در مورد بیماران ICU در ابتدای اقامت – زمانی که اطلاعات پزشکی کم بود – و دوره و نتیجه نهایی درمان پیدا کرده اند.

2. آیا تجربه یا تمرین گسترده ای دارم؟

شهود دقیق چیزی نیست که شما دارید. شهود دقیق از تمرین قابل توجه ناشی می شود.

به این ترتیب است که مدیران استخدام با تجربه می توانند تصمیمات “فوق العاده” محکمی بگیرند. این گونه است که پزشکان احساس می کنند چیزی کاملاً درست نیست. اینگونه است که می‌دانید وقتی چیزی خیلی خوب به نظر می‌رسد که درست نباشد.

3. آیا بازخورد زیادی دریافت کرده ام؟

بدون بازخورد، نمی‌توانید درست یا غلط بودن یک شهود را بشناسید – به این معنی که نمی‌توانید شهود خود را کالیبره کنید.

از نظر کانمن، این تفاوت بین شانس و شهود است. اگر درست متوجه شدید اما نمی توانید به عقب برگردید و آنچه را که ناخودآگاه شما متوجه شده است ردیابی کنید، یک حدس خوش شانسی زده اید. اگر بعداً بتوانید به گذشته نگاه کنید و دلایل آن را بیان کنید، به این معنی است که می‌دانستید… فقط در لحظه نمی‌دانستید که چرا می‌دانستید.

همه اینها به یک نکته پایانی منتهی می شود. شهود جایگزین داده نیست. برای منطق برای تحلیل برای استدلال.

اما شهود متخصص – نوعی شهود که از تجربه واقعی ناشی می شود – می تواند لحظاتی را شناسایی کند که تحلیل شما متزلزل است و استدلال شما خاموش است.