چند بار می گویید “از بازخورد متشکرم، آن را دریافت کردم و اکنون که به آن اشاره کردید. این کاملاً تقصیر من بود.” یا: “لطفا عذرخواهی من را بپذیرید من کاملاً توپ را در این مورد رها کردم.” اگر مثل اکثر مردم هستید، دوست ندارید اشتباهات را بپذیرید. و چه کسی می تواند شما را سرزنش کند؟

از سنین پایین به ما یاد داده اند که اشتباهات بد هستند. معلمان برای پاسخ های صحیح به ما پاداش می دهند و برای پاسخ های نادرست ما را با نمرات پایین تنبیه می کنند. وقتی در خانه اشتباه می کنیم والدینمان اغلب فریاد می زنند، ما را به اتاق خود می فرستند یا ما را سرزنش می کنند. در مورد من، من یک کمربند، سگک کمربند، مشت یا، اگر خوش شانس بودم، انتهای چوب جارو گرفتم (که در مقایسه با دیگران بسیار ملایم بود و اگر به همان شکلی که من بزرگ شده‌اید، از کمربندهای پهن‌تر نسبت به کمربندها قدردانی می‌کنید. فوق العاده نازک).

پس آیا جای تعجب است که یاد گرفتیم اشتباهات را انکار، به حداقل رسانده و منحرف کنیم نه اینکه آنها را در اختیار داشته باشیم؟ طعنه آمیز این است که پذیرفتن اشتباهات بهترین پاداش را در درازمدت برای شما دارد – به خصوص برای سبک رهبری شما و ایجاد اعتماد با اطرافیانتان.

با نگاهی به رهبران بزرگ، هنرمندان خلاق، ورزشکاران قهرمان و کارآفرینان موفق، همه آنها در یک چیز مشترک هستند – آنها اشتباهات را به عهده می گیرند. آنها از پول نمی گذرند. تام بردی وقتی پسر آب را نمی تواند پاس بدهد سرزنش نمی کند. مدیر عامل استارباکس وقتی افراد رنگین پوست را از فروشگاه بیرون می کنند، مدیر فروشگاه خود را سرزنش نمی کند. و جان اف کندی نگفت که تقصیر جمهوری خواهان برای شکست خلیج خوک ها بوده است. همه آنها مالکیت اعمال خود را به دست گرفتند – و به مرور زمان اعتماد بیشتری ایجاد کرد.

اگر می‌خواهید رهبر بهتری شوید، با پاسخگو بودن در قبال اعمالتان شروع می‌شود. در نهایت، ما در ایجاد، ترویج یا اجازه دادن به هر موقعیتی که در آن قرار می‌گیریم درگیر هستیم. وقتی ما این را درک می کنیم، در واقع کاملاً توانمند است. در غیر این صورت، اگر «تقصیر ما نیست» واقعاً می گوییم قربانی هستیم. دنبال کردن تا الان؟

ایجاد فرهنگ ترس: وقتی اشتباهات خود را به عنوان یک رهبر در نظر نمی گیرید، عدم اعتماد در سازمان و فرهنگ سرزنش ایجاد می کنید. رهبرانی که نمی توانند با اعتماد رهبری کنند، در عوض با ترس رهبری می کنند. مشکل رهبری با ترس این است که همه چیز را در سازمان شما بدتر می کند.

به گفته رابرت ساتون، کارشناس تغییرات سازمانی و نویسنده پرفروش، ترس منجر به سکوت می شود. وقتی مردم از صحبت کردن می ترسند، به مشکلاتی که می تواند بر بهره وری تأثیر بگذارد، اشاره نمی کنند. و از کمک به یکدیگر دست بر می دارند. این بد است زیرا تیم شما ناراضی است، واقعاً بد است، درست است؟ اوه، و صبر کنید، چیزهای بیشتری وجود دارد. سپس سود شما کاهش می یابد.

اشتباهات تکرار می شوند: زمانی که هیچ کس مسئولیت اشتباهات خود را نمی پذیرد، پیشرفت کمی حاصل می شود. کلید یادگیری، خواه هنرهای رزمی، ورزش های تیمی، فروش یا رهبری باشد – مالکیت اشتباهات خود است. اگر اشتباه را پیش خود اعتراف نکنید، چگونه می توانید آن را بهبود ببخشید؟ بهبود + تمرین عمدی = ممکن است خطا را تکرار نکنید. مرحله شماره 1 اعتراف به اشتباه است. به همین ترتیب، اگر مسئولیت پذیری وجود نداشته باشد، افراد سازمان شما اشتباهات را تکرار می کنند یا اشتباهات را سرپوش می گذارند.

روابط قوی تر بسازید: بر اساس نظرسنجی انجام شده برای کتاب پرفروش، اعتماد مهمترین ویژگی یک رهبر است. چالش رهبری. نویسندگان، جیمز کوزز و بری پوسنر، می‌گویند که کارمندان می‌خواهند رهبرانشان صادق باشند، زیرا صداقت یک رهبر بازتابی از صداقت آنهاست.

ممکن است به عنوان یک رهبر فکر کنید، باید هرگز شکست نخورید تا مردم شما را دنبال کنند. با این حال، به گفته کارشناس هوش هیجانی و نویسنده عملکرد تحت فشار دکتر. JP Pawliw-Fry. با اعتراف به اشتباهات خود، آسیب پذیری خود را نشان می دهید که باعث افزایش اعتماد به تیم شما می شود.

فرهنگ کاری مثبت پاسخگویی ایجاد کنید: بهترین محیط های کاری محیط هایی هستند که رهبران پاسخگو باشند. بر اساس نظرسنجی گالوپ، محققان دریافتند که دو ویژگی از پنج ویژگی اصلی مدیران بزرگ ایجاد فرهنگ مسئولیت‌پذیری و تقویت اعتماد و ارتباطات باز است. در شرکت ما، مسئولیت پذیری یکی از ارزش های اصلی ما است و تحول آفرین بوده است.

وقتی بتوانید شکست های خود را بپذیرید، فرهنگ اعتماد و رشد ایجاد می کنید. مردم در دادن و دریافت بازخورد احساس امنیت می کنند. به گفته کیم اسکات، متخصص ارتباطات، نویسنده کتاب، صراحت در قلب مدیریت خوب و فرهنگ کار مثبت است صراحت رادیکال. تصور کنید یک رهبر هستید که می تواند به کسی بگوید که او شخصاً خرابکاری کرده است، مشکلی ندارد و در سازمان شما نیز می توانید خرابکاری کنید؟ رهایی بخش است.

مالکیت اشتباهات شما می تواند سخت باشد. هیچ کس نمی خواهد بگوید: “این کاملاً تقصیر من است.” با این حال، در درازمدت، اعتراف به خطا، نتایج کسب و کار شما را بهبود می بخشد. شما می توانید روابط قوی تری با تیم خود و فرهنگ مسئولیت پذیری در سازمان خود ایجاد کنید، بنابراین همه می توانند پیشرفت کنند و کسب و کار شما پیشرفت کند.