همه ما می دانیم که “بدون درد، بدون افزایش” فقط در مورد وزنه زدن صدق نمی کند. اگر می خواهید در کاری بهتر شوید یا به یک هدف دشوار دست یابید، تقریباً مطمئناً این روند مستلزم آن است که از منطقه راحتی خود خارج شوید و کمی (یا زیاد) رنج بکشید.

اما بیشتر ما آن ناراحتی را محصول فرعی این فرآیند می‌دانیم، چیزی که باید انتظار داشت و تحمل کرد، اما سعی می‌کنیم آن را به حداقل برسانیم. یک مطالعه جدید از کرنل و دانشگاه شیکاگو نشان می دهد که این قابل درک است، اما همچنین مانع شما می شود. تحقیقات نشان می دهد اگر می خواهید موفقیت خود را به حداکثر برسانید، در واقع نباید به دنبال موفقیت باشید. در عوض، به دنبال ناراحتی باشید. در نهایت سریعتر به اهداف خود خواهید رسید.

مثلاً بگویید می خواهید یک کمدین معروف شوید. به عنوان اولین قدم، ممکن است برای یک کلاس بهبود ثبت نام کنید. وقتی وارد در می شوید، چه باید به خودتان بگویید؟ اولین غریزه بسیاری از مردم این است که برای خود صحبتی در مورد تلاش برای خنده دار یا خلاق بودن تا حد امکان داشته باشند. بالاخره هدف نهایی همین است.

اما زمانی که محققین در واقع از 557 داوطلب دعوت کردند تا در یک کلاس بداهه مبتدی حاضر شوند، به آنهایی که گفته شد سعی کنند احساس ناخوشایندی و ناراحتی کنند، در واقع عملکرد بهتری داشتند و پایدارتر از آنهایی بودند که فقط هدفشان این بود که در کلاس خوب عمل کنند.

ممکن است فکر کنید جالب است، اما چه ربطی به من دارد؟ البته کمیک ها باید به احساس احمق بودن عادت کنند. متاسفم که آن را برای شما شکستم، اما کارآفرینان هم همینطور.

تیم تحقیقاتی همچنین یک سری آزمایشات بعدی را انجام داد. چه شرکت‌کنندگان در مطالعه رویدادهای جاری را مطالعه می‌کردند یا یک تکلیف نوشتاری را تکمیل می‌کردند، آنهایی که به آنها گفته شد به دنبال ناراحتی باشند، در نهایت در هر کاری که به آنها داده شد، بهتر عمل کردند.

وبلاگ پژوهشی دایجست انجمن روانشناسی بریتانیا در جمع بندی نتایج می گوید: «به طور کلی، نتایج نشان می دهد که ما باید به دنبال احساسات ناخوشایندی یا ناراحتی باشیم که اغلب با رشد شخصی مرتبط است و آنها را به عنوان نشانه هایی از پیشرفت به سمت اهدافمان تفسیر کنیم. یا به بیان ساده، چه یک کمیک، یک کارآفرین یا یک نویسنده مشتاق باشید، هدف گرفتن از ناهنجاری به شما کمک می‌کند سریع‌تر از تمرکز بر تسلط به تنهایی پیشرفت کنید.

وبلاگ BPS اشاره می‌کند که اگرچه این تحقیق قانع‌کننده است، اما فقط یک عکس فوری در زمان ثبت می‌کند. آیا کسانی که به دنبال آن هستند در طولانی مدت ناراحتی را حفظ می کنند و برتری می یابند، یا همه ناهنجاری ها قبل از رسیدن به اهدافشان آنها را می سوزاند؟ این مطالعه نمی تواند به این سوال پاسخ دهد. اما دلایلی وجود دارد که انتظار می رود جستجوی ناراحتی ممکن است یک استراتژی برنده در زندگی و همچنین آزمایش های آزمایشگاهی کوتاه مدت باشد.

حکایت معروفی از دنیای هنر وجود دارد که کاملاً با این تحقیق جدید مطابقت دارد. داستان از این قرار است که یک استاد در یک مدرسه هنری یک بار به نیمی از کلاس سرامیک خود گفت که آنها بر اساس میزان کاری که تولید می کنند نمره می گیرند. نیمی دیگر گفتند که بر اساس کیفیت بهترین قطعه خود درجه بندی خواهند شد.

چه کسی بهتر عمل کرد، دانش‌آموزان به تولید تن‌ها کاسه و لیوان‌های نازک دستور دادند یا آنهایی که به تعقیب برتری می‌گویند؟ آنهایی که کارهای بیشتر و احتمالاً شرم آور خلق کردند از کسانی که قصد خلق یک شاهکار را داشتند بهتر عمل کردند. در آغوش کشیدن ناهنجاری بر تمرکز بر موفقیت پیروز شد.

«به نظر می‌رسد در حالی که گروه «کمیت» مشغول کار انبوهی از کار بودند – و از اشتباهات خود درس می‌گرفتند – گروه «کیفیت» در مورد کمال نظریه‌پردازی می‌کردند و در نهایت چیزی بیش از نظریه‌های بزرگ برای تلاش‌های خود نداشتند. و انبوهی از خاک رس مرده، “نویسندگان کتابی که این داستان را رواج داده است، توضیح می دهند.

کسانی که روند نامرتب و خسته کننده بهتر شدن را می پذیرند، بیشتر از کسانی که بر موفقیت تمرکز می کنند، تمرین می کنند. بنابراین آنها سریعتر بهتر می شوند. به همین دلیل است که بسیاری از هنرمندان به کسانی که هنر خود را یاد می‌گیرند توصیه می‌کنند که فقط این واقعیت را بپذیرند که در ابتدا (انتخاب کلمه خود، نه من) را می‌خورند و فعالانه تلاش می‌کنند تا هنر بد خلق کنند.