چیزهای کمی در زندگی می توانند با هیاهوها زندگی کنند. بیشتر چیزها در شخص بسیار ناامید کننده تر هستند. از سوی دیگر، مواردی وجود دارند که فراتر از انتظارات ما هستند. بازی دیشب بین دوک و کارولینای شمالی یکی از آنهاست، حتی اگر داستان باید بسیار متفاوت به پایان می رسید.
این شامل یک مربی افسانه ای در پایان دوران حرفه ای خود، در آخرین بازی چهار فینال خود در برابر بزرگترین رقیب تیمش بود. دوک مقابل کارولینای شمالی برای اولین بار در مسابقات NCAA، این بار برای شانس در بازی قهرمانی ملی.
دوک برای اینکه چیزی از نحوه بازی کارولینای شمالی دور نکند، قرار نبود این بازی را ببازد. حداقل، اگر معتقدید که هر داستانی باید با افسانه ترین پایان ها به پایان برسد، نه. دوک قرار بود برنده شود و سپس دوشنبه شب کانزاس را شکست دهد تا مربی مایک کرژیفسکی را با یک قهرمانی ملی دیگر به بیرون بفرستد تا با پنج قهرمانی که قبلاً برده بود، برود.
در عوض، تیم مربی کریژوسکی برنده نشد. کارولینای شمالی در یکی از هیجانانگیزترین بازیهای فینال چهار در تمام دوران، دوک را با نتیجه ۸۱ بر ۷۷ شکست داد. تصور راهی دلخراش تر برای پایان دادن به یک حرفه سخت است – در برابر سرسخت ترین رقیب خود در بزرگترین صحنه.
ممکن است فکر کنید، در چنین لحظهای، مربی K به این فکر میکند که چگونه داستان زندگی حرفهای او به این شکل به پایان نرسید. باید به پایان رسیده اند. این یک فرض منصفانه است – احتمالاً اکثر ما این وضعیت را چگونه مدیریت می کنیم. با این حال، شما اشتباه می کنید.
کریژوسکی گفت: “این به من مربوط نیست، به خصوص در حال حاضر، کریژوسکی.” من به عنوان یک مربی، فقط نگران این بچه ها هستم.”
جمله دوم واقعاً چیزی است. با آن نه کلمه، کریژوسکی حقیقت قدرتمندی را در مورد رهبری آشکار کرد. رهبران بزرگ، به نظر می رسد، نگران روایت خود نیستند. آنها نگران تیم خود هستند.
اول و مهمتر از همه. کریژوسکی یک رهبر است. قطعاً این نقش یک مربی است. و شکی نیست که کریژوسکی یک مربی بزرگ بسکتبال بود. رکورد او در این زمینه بی سابقه است. هیچ مربی در چهار دهه گذشته به اندازه او موفقیت نداشته است. با این حال، تاثیرگذارتر موفقیت او به عنوان یک رهبر مردان جوان.
این از فارغ التحصیل وست پوینت که قبل از دوران مربیگری خود به عنوان افسر در ارتش ایالات متحده خدمت می کرد، تعجب آور نیست. با این حال، این چیزی است که رهبران بیشتر باید در نظر بگیرند. شما مباشر افرادی هستید که رهبری می کنید. این بدان معناست که شما در قبال اینکه چگونه رهبری می کنید و چه کسی می شوند، پاسخگو هستید.
در اظهارات کریژوسکی جنبه دیگری نیز وجود دارد که قابل ذکر است. به این واقعیت اضافه کنید که بسیاری از «این بچهها» در مأموریتی بودند که مربی افسانهای خود را با یک قهرمانی ملی دیگر به بیرون بفرستند – نه اینکه به یکی از خودشان اشاره کنیم. این اتفاق نیفتاد، که می تواند به نظر یک ناکامی بزرگ باشد. به عنوان یک رهبر، شما هر موفقیتی را به اشتراک میگذارید و صاحب هر ناامیدی هستید.
کریژوسکی گفت: “حالم خوب خواهد شد.” “من از بودن در میدان مسابقه خوشحال شدم. و وقتی در میدان هستید، یا با احساس عالی بیرون می آیید یا احساس عذاب می کنید، اما همیشه از حضور در میدان احساس عالی خواهید کرد. عرصه. آرنا. و مطمئنم وقتی به گذشته نگاه می کنم این همان چیزی است که از دست خواهم داد. من دیگر در میدان نخواهم بود. اما، لعنتی، من برای مدت طولانی در عرصه بودم. و این بچه ها آخرین حضورم در این عرصه را شگفت انگیز کرد.”
حتی در یک باخت، کریژوسکی تیمش را بالا برد. حتی اگر داستان آنطور که باید به پایان نمی رسید، واقعا شگفت انگیز بود. هیچ چیز در مورد بازی ناامید کننده نبود، به خصوص مربی تیم بازنده. شاید هرگز مربی دیگری مانند مربی K وجود نداشته باشد، اما اگر چند رهبر دیگر مانند او وجود داشته باشند، این دنیا جای بهتری خواهد بود.
