چند خبر خوب و چند خبر بد دارم. اما پس از آن، چند خبر خوب دیگر.

این در مورد یک مطالعه علمی در مورد شادی است – و چیز شگفت انگیزی که در واقع به نظر می رسد دستیابی به رفاه و شادی واقعی و کل نگر را برای مردم دشوارتر می کند.

این از تیم عظیمی از محققان در سراسر جهان به ما می رسد، که 7443 نفر را در 40 کشور مورد مطالعه قرار دادند تا تعیین کنند که آیا فشار اجتماعی واقعاً می تواند نتیجه معکوس ایجاد کند که باعث می شود افراد فردی کمتر خوشحال شوند.

به عنوان مثال، اجازه دهید دانمارک را در نظر بگیریم، کشوری که به طور مداوم در زمره شادترین کشورهای جهان قرار دارد. این تمایز چند سال پیش جرقه یک روند جهانی را برانگیخت، زیرا مردم کشورهای دیگر سعی کردند بفهمند که چگونه مفهوم دانمارکی را بپذیرند. هیگ، که با “دنج بودن” یا “راحتی راحت” ارتباط دارد.

براک باستیان، نویسنده این مطالعه، استاد دانشگاه ملبورن در استرالیا، می‌نویسد: «اگر می‌توانستیم آرامش بیشتری به زندگی‌مان بیافزاییم، شاید به اندازه دانمارکی‌ها خوشحال می‌شدیم». “اما آیا زندگی در یکی از شادترین کشورهای جهان همه چیز است؟ چه اتفاقی می‌افتد اگر برای یافتن یا حفظ شادی در دریایی از مردم (به ظاهر) شاد تلاش کنید؟

مطمئناً، باستیان و همکارانش در مطالعه خود که در مجله منتشر شد دریافتند، گزارش های علمی، هر چه فشار افراد برای شاد بودن بیشتر باشد، کمتر احتمال دارد که افراد بگویند واقعاً خوشحال هستند.

من در نوشته ها و تحقیقاتم با این پارادوکس مواجه شده ام. به عنوان مثال، در حین نوشتن کتابم در مدرسه بازرگانی هاروارد و کارآفرینی، از درجه ای که برخی از دانشجویان به دقت مطالعه کردند که چگونه زندگی شاد و رضایت بخشی داشته باشند، همراه با مطالعه مواردی مانند کارآفرینی، رهبری تجاری و امور مالی، شگفت زده شدم.

اما، صرفاً تأکید بسیار بر شادی، رقابت بین دانش‌آموزان را برانگیخت تا ببینند چه کسی شادترین و کامل‌ترین خواهد بود – و چه کسی در انتهای خط قرار خواهد گرفت (به عبارت دیگر، شکست در زندگی).

این اساساً همان چیزی است که باستیان و همکارانش نیز دریافتند:

در سرتاسر جهان، زمانی که افراد برای تجربه شادی و اجتناب از غم و اندوه احساس فشار می کنند، تمایل دارند در سلامت روان دچار کمبود شوند.

یعنی رضایت کمتری از زندگی خود، عواطف منفی بیشتر، عواطف مثبت کمتر و سطوح بالاتر افسردگی، اضطراب و استرس را تجربه می کنند.

محققان همچنین یک گام فراتر رفتند و این سطوح از رضایت و شادی کمتر را به طور خاص در کشورهایی که ارزش بالاتری برای شادی قائل بودند به هم مرتبط کردند.

باستین نوشت: «در کشورهایی مانند دانمارک، فشار اجتماعی که برخی افراد برای شاد بودن احساس می‌کردند، به‌ویژه پیش‌بینی‌کننده سلامت روان ضعیف بود».محاصره شدن توسط دریایی از چهره های شاد ممکن است اثرات احساس اجتماعی را تشدید کند.مطمئن باشید که خوشحال باشید“

حالا من جوابی برای این ندارم اما، شاید ارزش داشته باشد که به چند کشور دیگر نگاه کنیم، و اینکه چگونه شادی را تعریف می کنند، تا ببینیم آیا درسی وجود دارد یا خیر.

چند سال پیش، یک نویسنده دانمارکی الاصل بریتانیایی به نام هلن راسل تصمیم گرفت تا نحوه درک مردم در ۲۹ کشور از مفهوم شادی را در کتاب خود دسته بندی کند. اطلس خوشبختی.

به عنوان مثال، راسل می‌گوید اگر باید یک توصیف کانادایی از شادی انتخاب کنید، ممکن است “joie de vivre” یا “شادی از زندگی” باشد.

او می نویسد: “مهم نیست چقدر برف روی زمین است، چقدر باید رانندگی کنند، یا جشنواره های جازشان چقدر شلوغ می شود.” نام تجاری خاص آنها از joie de vivre می‌گوید، ما به روی هر چیزی، هر کسی و هر آب و هوایی باز هستیم – همه آن را امتحان خواهیم کرد و آن را خوب خواهیم کرد.

یا در غیر این صورت، ژاپن را در نظر بگیرید، جایی که راسل می گوید ویژگی ملی شادی “وابی سابی” (“سادگی” و “زیبایی سن و لباس”) است.

او می نویسد: “آنها این ایده را منتقل می کنند که خوشبختی با پذیرش – و جشن گرفتن – نقص و گذرا به دست می آید.”

یا حتی بوتان، کشوری کوچک و محصور در خشکی با 750000 نفر جمعیت در هیمیلایا، که پادشاه آن در سال 1972 مفهوم “خوشبختی ناخالص ملی” را مطرح کرد و در آن فلسفه “دولت و مردم را راهنمایی می کند، “به گفته راسل، تا جایی که” شادی و رفاه جمعی قبل از سود مالی سنجیده و اولویت بندی می شود.

ممکن است تصور شود که آخرین نمونه، جایی که کل کشور به صراحت تلاش می کند تا شادی را افزایش دهد، نمونه بارز پدیده ای باشد که باستیان و همکارانش درباره آن نوشته اند.

مطمئناً، آخرین باری که بوتان به عنوان بخشی از شاخص شادی جهانی در سال 2019 مورد نظرسنجی قرار گرفت، از بین 156 کشور در رتبه 94 قرار گرفت.

اما من فکر می کنم شاید این خبر خوب در پایان باشد، به طور متناقض.

اگر در مکانی زندگی می‌کنید که برای شادی ارزش زیادی قائل است، طبق این تحقیقات ممکن است کمتر خوشحال باشید. اما پس از آن، اگر همه اطرافیان شما همین احساس را داشته باشند، آیا این مقداری از فشار خوشحال بودن را کاهش نمی دهد؟