در ماه دسامبر، ویشال گارگ از مدیر اجرایی نسبتا ناشناخته یک شرکت خدمات وام مسکن آنلاین به رئیسی تبدیل شد که 900 نفر را در تماس زوم اخراج کرد. احتمالاً لحظه تعیین‌کننده‌ای نیست که او انتظارش را داشت، به‌ویژه که منجر به کناره‌گیری او از نقشش در شرکتی که بنیان‌گذاری کرد، Better.com، شد.

اکنون، این شرکت می گوید 3000 کارمند دیگر، یک سوم نیروی کار خود را اخراج خواهد کرد. کوین رایان، مدیرعامل موقت، در نامه‌ای به کارمندان گفت که اختلالات در بازار املاک و مستغلات مسکونی – عمدتاً افراد کمتری به دلیل افزایش نرخ‌های بهره خانه می‌خرند – به این معنی است که شرکت باید گام دشواری را برای ساده‌سازی بیشتر عملیات و کاهش نیروی کار خود بردارد. هم در ایالات متحده و هم در هند به طور قابل توجهی.”

در نگاه اول، ایمیل رایان همه چیزهای درست را بیان می کند، و به نظر می رسد که این شرکت سعی کرده است از تلاش فاجعه بار قبلی خود برای کوچک سازی درس بگیرد. به جز، برخی از کارمندان حتی قبل از اینکه به آنها اطلاع داده شود که اخراج شده اند، حقوق پایان کار خود را در حساب های بانکی خود دریافت کردند. حداقل می توان گفت که مشکل ساز است و یک سوال منصفانه ایجاد می کند که چرا به نظر می رسد شرکت نمی تواند روند رها کردن افراد را مدیریت کند.

فکر می کنم می توانید استدلال کنید که حداقل، این بار، هیچ کس در تماس زوم اخراج نشد. به علاوه، نامه رایان درجه‌ای از همدلی را نشان می‌دهد که به طور مشخص در رویکرد گارگ برای مدیریت افراد وجود نداشت. با این حال، این فقط یک تسلی جزئی است. از دست دادن شغل همچنان از دست دادن شغل است.

در واقع، داستان Better بسیار شبیه به شرکت دیگری است که از نحوه تغییر عادات مردم در طول همه‌گیری سود برده است – Peloton. این شرکت اخیراً پس از درآمدهای ویرانگر ناشی از برنامه ریزی ضعیف و مدیریت بد، مدیرعامل موسس خود را جایگزین کرد.

Peloton در اوایل همه‌گیری نمی‌توانست با تقاضا همراه باشد، در حالی که مردم به دنبال راه‌هایی برای فعال ماندن در خانه ماندند بودند. این شرکت تولید را افزایش داد و قصد داشت 400 میلیون دلار برای یک کارخانه جدید هزینه کند، اما زمانی که مردم دوباره شروع به بیرون رفتن از خانه کردند، انباری از موجودی در انبارها جمع شد. این واقعیت که هیچ کس این آمدن را ندید، یک علامت هشدار آشکار است که نشان می دهد مدیریت به وظیفه خود عمل نکرده است.

به طور مشابه، Better کارکنان خود را در طول همه‌گیری چهار برابر کرد زیرا نرخ‌های بهره پایین به رونق بازار مسکن کمک کرد و از تغییر به همه چیز آنلاین – خوب – سود برد. مشکل این بود که نرخ بهره برای همیشه پایین نمی ماند.

اگر کسب‌وکار شما به عوامل خارجی وابسته است، احتمالاً ایده خوبی نیست که جلوتر از آنچه واقعاً می‌توانید در درازمدت حفظ کنید، رشد کنید. این دقیقاً همان کاری است که Better انجام داد و اکنون بهای آن را پرداخت کرده است. خوب، در واقع، کارمندان آن دارند بهای آن را می پردازند.

اگر استراتژی کسب و کار شما ناقص است، حذف یک سوم از کارکنان شما کمکی نخواهد کرد. من برای شرکت‌هایی کار کرده‌ام که تعداد زیادی کارمند را اخراج کرده‌اند، علی‌رغم این ادعا که استراتژی تجاری شرکت درست است و مشکلات همه به دلیل شرایط خارجی است که هیچ‌کس نمی‌توانست پیش‌بینی کند.

من برای بنیان‌گذارانی کار کرده‌ام که از صمیم قلب به استراتژی کسب‌وکار خود اعتقاد داشتند، حتی زمانی که همه می‌دانستند که این استراتژی کار نمی‌کند. معمولاً این شخصی نیست که استراتژی را تعیین می کند که در نهایت بهای آن را می پردازد، بلکه دیگران هستند. رویکرد “تقصیر ما نیست که باید شما را اخراج کنیم پس ما را سرزنش نکنید” یک نکته مهم را از دست می دهد.

من فکر می کنم، به عنوان یک قانون کلی، اگر یک سوم کارمندان خود را اخراج کنید، همانطور که رایان در نامه خود گفته است، “قوی ترین روزهای” شما پیش روی شما نیست. اگر آن را تصدیق نکنید، هیچ کس حرف دیگری را که می گویید جدی نمی گیرد. آنها فقط فکر می کنند که شما ارتباط خود را با واقعیت کسب و کار خود از دست داده اید.