اوکراین با توقف تهاجم بی‌دلیل ولادیمیر روسیه و بازپس گیری سرزمینی که نیروهای روسیه تصرف کرده بودند، جهان را متحیر کرده است.

سرلشکر بازنشسته ارتش آمریکا جیمز “اسپایدر” مارکز اخیراً دلیل این کار را توضیح داده است: آنها “کم رهبری می شوند. هیچ چیز در هیچ سازمانی بدتر از رهبری نابخردانه نیست.”

چه در مورد یک ارتش صحبت کنید، یک تجارت یا یک کشور، موفقیت در هر سرمایه گذاری به رهبری بستگی دارد. در حالی که این دیدگاه دور از میدان جنگ است، به عنوان یک صندلی هیئت مدیره، آموختم که در هر سازمانی، رهبری از بالا به پایین جریان دارد.

سه درس از رهبران تجاری به ما می گوید که چرا جاه طلبی بزرگ پوتین در نهایت شکست خواهد خورد.

نکته کلیدی از قلب تغییر: داستان های واقعی از چگونگی تغییر افراد در سازمانشان (Harvard Business Review Press، 2021)، توسط جان کوتر، استاد رهبری دانشکده بازرگانی هاروارد، ممتاز، این است: اولین گام برای نزدیک شدن به هر چالشی این است که مردم نیاز را ببینند و احساس کنند، نه فکر کردن یا احساس کنند. آن را تجزیه و تحلیل کنید

دو تصویر متضاد به ارزش هزاران کلمه از آغاز تهاجم اوکراین را ببینید.

در فوریه در 28، عکسی از پوتین او را نشان می‌دهد که سفت با کت و کراوات در انتهای یک میز 30 فوتی نشسته است، در فاصله 25 فوتی از شش مقام. پیام؟ من جدا هستم و بالاتر از بقیه هستم.»

آن را با فوریه مقایسه کنید. 25 ویدئو از ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، یک روز پس از شروع تهاجم. او آنجا بود، در یک قاب ویدئویی نزدیک، بدون تعظیم در خیابان‌های کیف با ژاکت و تی‌شرت سبز نظامی، در محاصره تیم مشاورانش ایستاده بود.

پیام: “من هم مثل شما در حال آسیب دیدگی اینجا هستم و از کشورمان دفاع می کنم.”

احساس می کنید از کدام رهبر پیروی می کنید؟

سایمون سینک، نویسنده با چرا شروع کنید: چگونه رهبران بزرگ همه را تشویق می کنند تا اقدام کنند (پورتفولیو، 2009)، در سخنرانی TED خود در سال 2009 پیام ساده ای داشت: مردم از دیگران پیروی می کنند زیرا دلیل قانع کننده ای برای انجام این کار به آنها داده شده است. رهبران با بیان یک باور گیرا، یک هدف مشترک الهام می گیرند.

در فوریه در 24، پوتین طرحی مملو از اطلاعات نادرست ارائه کرد: او به اوکراین حمله کرد تا کشوری را که رئیس جمهور آن یهودی است، “بی هویت” کند. گزارش ها حاکی از آن است که سربازان روسی احساس “فریب خوردگی” می کنند، به برخی گفته شد که در حال رفتن به یک تمرین نظامی هستند، به برخی دیگر گفته شده است که با گل و تشویق از آنها استقبال می شود.

در مقابل، سخنرانی زلنسکی در 16 مارس در کنگره آمریکا بیانگر اعتقاد او به ارزش‌های ابدی است: “قوی به معنای بزرگ نیست. زمانی که زمان شما فرا می رسد، نه زمانی که شخص دیگری آن را می خواهد…”

کدام رهبر به شما انگیزه می دهد که فداکاری کنید؟

نویسنده رهبری، جیم کالینز، در کتاب پرفروش خود خوب به عالی: چرا برخی از شرکت ها جهش می کنند و برخی دیگر نمی کنند (HarperBusiness، 2001)، “ترکیب متناقض” رهبران واقعاً بزرگ را توصیف می کند: فروتنی شخصی و اراده تزلزل ناپذیر در تعقیب مأموریت.

به آبراهام لینکلن فکر کنید. او در انتخابات 1860 آرزوی صلح داشت، اما در این عقیده که خانه ای که توسط برده داری تقسیم شده است نمی تواند دوام بیاورد، یک دل بود. از این رو، لینکلن در ماه‌های اولیه پس از انتخابش، سازش‌هایی را که توسط کابینه و کنگره برای دلجویی از برده‌داران جنوبی پیشنهاد شده بود، رد کرد.

با وجود وحشیانه تعهد او به آرمان ضد برده داری، ریشه های فروتنانه او همیشه مشهود بود، همانطور که در این کلمات – که تاریخ آن را رد کرده است – از خطاب او در گتیزبورگ: “جهان چیزی را که ما در اینجا می گوییم کم توجه خواهد کرد و مدت زیادی به خاطر نخواهد آورد.”

حالا زلنسکی و پوتین را در نظر بگیرید. رئیس جمهور اوکراین به عنوان یک فرد معرفی می شود. در مقابل، پوتین خود را بالاتر از دیگران قرار می دهد، و مخالفان خود را به عنوان “پهره” و “پهلو” به حداقل می رساند و سپس آنها را پاکسازی می کند، زندانی می کند یا می کشد.

مطالعات کالینز در مورد شرکت‌ها نشان داد که اغلب یک رهبر معیوب “خود بزرگ… به نابودی یا ادامه متوسط ​​بودن شرکت کمک کرده است.”

ژنرال مارکس و دیگران تاکید کرده اند که در جنگ، اراده برای مبارزه می تواند بر نیروی نظامی بیشتر غلبه کند. در اوکراین، در یک طرف، مدافعان خانه‌ها و خانواده‌هایشان قرار دارند، با انگیزه رهبری که آماده است با آنها بمیرد. در سوی دیگر، نیروهای متجاوز، سربازان وظیفه، و مزدوران بدون درک «چرا» خود، با اجبار و نادرستی به میدان جنگ رانده شده‌اند.