[ad_1]
احتمالاً قرار بود این اتفاق بیفتد. زمانی که بیماری همه گیر بسیاری از کارمندان را به سمت کارهای خانگی سوق داد، خطوط در حال محو شدن بین حرفه ای و شخصی غیرقابل تشخیص محو شد. این فقط یک کرک حکایتی نیست. مایکروسافت اخیراً تحقیقاتی انجام داده است که نشان میدهد حدود یک سوم از کارگران یقه سفید در اواخر عصر به دنبال کار بیشتری هستند، شواهدی که نشان میدهد ساعتهای کاری تعیین شده دیگر مشخص نیست.
این را با روند هشدار دهنده کار بر روی دستگاه های تلفن همراه ما همراه کنید (71٪ از افرادی که در یک نظرسنجی Intermedia در سال 2018 مورد بررسی قرار گرفتند، گفتند که برنامه های تلفن همراه به آنها کمک می کند تا از به روز رسانی های کاری مطلع شوند، این تعداد احتمالاً از زمان رونق کار از راه دور افزایش یافته است) شما یک سناریوی “همیشه روشن” دارید.
می توانید عواقب آن را تصور کنید. با خطوط تار، ذهن هرگز خاموش نمی شود. اولویتهای شخصی به پینگها، پیامکها، تماسها و هشدارهای دستگاههای ما اهمیت میدهند. در واقع، مشاغل غیر حیاتی را به تعهدات “همیشه در حال تماس” تبدیل می کند.
من دوست دارم که نادلا این را مجدداً بیان کرد: “ما در مورد بهره وری از طریق همکاری و معیارهای خروجی فکر می کنیم،” او در بلومبرگ خاطرنشان کرد، “اما رفاه یکی از مهم ترین بخش های بهره وری است.”
این زنگ خطری برای مدیران عامل است که مشتاق به ثبت رکوردهای جدید سود و نشان دادن رشد هستند. در حالی که روزی روزگاری ممکن بود بهرهوری مفهومی مبهمتر و بدون معیارهای دقیق ضمیمه شده باشد، دگرگونی دیجیتال ما – بهویژه در مدلهای کار از راه دور همیشه روشن – به ما معیارهایی برای همه چیز داده است. کارمندان چند ساعت آنلاین هستند؟ چندتا ایمیل میفرستن؟ چه تعداد پیام رد و بدل می شود؟ هر پروژه چقدر سریع تکمیل می شود؟ همه چیز قابل اندازه گیری است.
با این حال، آنچه در آن دریای اعداد گم شده، ضریب شادی ماست. سخت است – شاید غیرممکن – که عددی را در این مورد تعیین کنیم، اما اگر “خوب” نباشیم، بهره وری ما کاهش می یابد. تنها چیزی که رهبران می بینند کاهش معیارها است، اما علت اصلی پنهان می ماند.
فراخوان شفاف مدیران عامل در اینجا این است: سؤالات درست را بپرسید. به جای اینکه به «چرا بهره وری شما سقوط کرد؟» متمایل شوید. ما باید بپرسیم، “چه احساسی دارید؟ برای اینکه احساس آرامش، تعادل و درگیر شدن کنید به چه چیزی نیاز دارید؟ چگونه شرکت می تواند از شما حمایت کند؟”
و بله، ارائه دوره های سلامتی و منابع شرکت یک شروع است – اشاره ای به یک پایه قوی ذهنی، عاطفی و فیزیکی که بهره وری قابل اندازه گیری را ممکن می کند. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که بهزیستی یک چیز بد، درهم و برهم و انسانی است که نمی توان آن را به دقت اندازه گیری کرد. شما باید با افراد خود گفتگو کنید و به آنها اجازه دهید که بهزیستی خود را رهبری کنند. آنها را تشویق کنید که کمک بخواهند، لحظات غرق شدن را بیان کنند، ارتباط را قطع کنند و دوباره شارژ کنند.
کار از راه دور یک نعمت به نظر می رسد. و از بسیاری جهات این است: به ما راحتی، راحتی و انعطاف پذیری عمیق را ارائه می دهد. با این حال، همچنین دری را به روی ردیابی معیارهای غیرمنتظره ای باز می کند که به سادگی علامت سلامتی را از دست می دهد – مسلما مهمترین بخش موفقیت نهایی یک شرکت.
و اگر به شواهدی مبنی بر غیرت ما برای «درهم شکستن اعداد» نیاز دارید، کافی است به گردانهای کارگران یقهسفید نگاه کنید که اکنون برای سومین شیفت شب مستقر شدهاند و در حالی که زندگی شخصی خود را پشت سر میگذارند، از طریق دستگاههای تلفن همراه ایمیلها را دریافت میکنند. شاید این سزاوار معیارهای خاص خود باشد – تعداد ایمیلها و پیامهای ارسال شده در خارج از ساعات کاری.
[ad_2]