ویل اسمیت دیشب برای بازی در نقش ریچارد ویلیامز (پدر ونوس و سرنا) اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد. شاه ریچارد. او تنها پنجمین سیاهپوست تاریخ بود که برنده این جایزه شد. اما خاطره انگیزترین لحظه عصر چند دقیقه زودتر اتفاق افتاد. اسمیت را نیز درگیر کرد، و نه به روش خوبی.

کمدین کریس راک به تازگی روی صحنه شوخی کرده بود با جادا پینکت اسمیت و “جی آی جین 2” – اشاره ای آشکار به موهای بلندش. پینکت اسمیت مبتلا به آلوپسی است، یک اختلال خود ایمنی که می تواند باعث ریزش مو شود. ویل اسمیت خشمگین از روی صندلی بلند شد، قدم به صحنه گذاشت و سیلی محکمی به صورت راک زد. «اسم همسرم را نگذارید [expletive] “اسمیت فریاد زد. دو بار.

سپس او برنده اسکار شد و اسمیت بسیار احساساتی از این فرصت استفاده کرد و توضیح داد و عذرخواهی کرد. کل رویداد چیزی است که همه، به ویژه هر رهبر، می توانند از آن بیاموزند.

این اتفاق می افتد حتی اگر در مدیریت احساسات خود استاد باشید، حتی اگر عادت به نادیده گرفتن مخالفان داشته باشید، و حتی اگر بهتر بدانید که خونسردی خود را از دست بدهید، همانطور که اسمیت به وضوح می کند. مهم نیست که در بیشتر مواقع چقدر جمع، بالغ و حرفه ای هستید، همه ما همچنین محرک هایی داریم که می تواند احساسات را بسیار قوی تر از حد کنترل کند. برای اسمیت، آنچه شبیه حمله به همسرش در زمانی که او آسیب پذیر بود، به وضوح یکی از این محرک ها بود.

مهم است که علناً اذعان کنید که خونسردی خود را از دست داده‌اید، و اگر می‌توانید دلیل این کار را بگویید. اسمیت در سخنرانی پذیرش خود گفت: «من می‌دانم کاری را که ما انجام می‌دهیم انجام می‌دهم، شما باید بتوانید سوء استفاده کنید، باید بتوانید کاری کنید که مردم درباره شما دیوانه‌وار صحبت کنند. “در این تجارت باید بتوانید افرادی را به شما بی احترامی کنند و باید لبخند بزنید و وانمود کنید که مشکلی نیست.”

اما او تأکید کرد که چقدر برای محافظت از آنجانو الیس، بازیگر نقش اوراسن پرایس (همسر ریچارد ویلیامز)، و سانیا سیدنی و دمی سینگلتون، که نقش ونوس و سرنا را بازی می‌کرد، ممتاز است. او به اعضای خانواده اش اشاره ای نکرد اما این ارتباط روشن بود. او می‌توانست خارهایی را که به سمت او هدف گرفته شده بود، از بین ببرد، اما نه افرادی که به آنها اهمیت می‌داد.

اسمیت در پایان سخنرانی خود گفت: “من می خواهم از آکادمی عذرخواهی کنم. می خواهم از همه نامزدهای همکارم عذرخواهی کنم.” اما همین بود. او از راک عذرخواهی نکرد، یک حذف بسیار آشکار.

ما هیچ راهی برای دانستن آن نداریم، اما حاضرم شرط ببندم که اسمیت از راک عذرخواهی نکرد، زیرا این عذرخواهی غیر صادقانه بود. چیزی که سخنرانی پذیرش اسمیت را واقعاً به یاد ماندنی کرد این است که بسیار پر از احساسات بود و او به وضوح تمام کلمات آن را معنی می کرد. قدرت زیادی در این نوع صداقت وجود دارد. اگر با عصبانیت رفتار کرده اید، می توانید از آن برای بازسازی روابط استفاده کنید.

کل دالبی تئاتر از درگیری او با راک غوغا می کرد. اما اسمیت ابتدا، آخرین و در طول سخنرانی خود بر روی آن تمرکز کرد شاه ریچارد، بازیگران و خدمه آن، و در مورد موضوعات واقعی فیلم. او گفت: “می خواهم از ونوس و سرنا و کل خانواده ویلیامز تشکر کنم که داستان شما را به من سپرده اند.” من می خواهم سفیری برای این نوع عشق و مراقبت و نگرانی باشم.”