هیچ شکی در آن نیست: آمریکایی ها از چرخاندن ساعت خود در بهار به جلو و در پاییز به عقب بیزارند. در واقع، سنای ایالات متحده، که معمولاً یک نهاد بسیار بحث برانگیز است، به اتفاق آرا رای داد که ساعت ما برای همیشه روی ساعت تابستانی تنظیم شود. با این حال، من کاملاً مطمئن هستم که “بهار به جلو، سقوط به عقب” برای سال های آینده با ما خواهد بود و همه ما باید یاد بگیریم که بهترین استفاده را از آن ببریم.

در نظرسنجی YouGov از 1500 آمریکایی، 63 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که می خواهند دو بار در سال تغییر ساعت را متوقف کنند. تنها 16 درصد خواهان ادامه دادن بودند و 21 درصد بلاتکلیف بودند. این اعداد دقیقاً مطابق با نظرسنجی غیررسمی من از بیش از 500 خواننده Inc.com هستند که یک متن روزانه از من با یک چالش خرد انگیزشی یا نکته مراقبت از خود دریافت می کنند. اکثر آنها گفتند که از تغییر زمان به عقب و جلو متنفرند. چند نفری که به آریزونا نقل مکان کرده بودند (جایی که ساعت تابستانی وجود ندارد) گفتند که دیگر دوست ندارند ساعت تغییر کنند. چندین مطالعه نقل شده نشان می دهد که تغییر ساعت در شروع و پایان ساعت تابستانی باعث افزایش تصادفات و سکته های مغزی می شود.

اما وقتی نوبت به این سوال رسید که کدام ساعت باید دائمی باشد – زمان استاندارد یا صرفه جویی در روز – پاسخ چندان واضح نبود. کمی بیش از نیمی از آنها خواهان صرفه جویی دائمی در روز بودند، و گفتند که چقدر برای خود و دیگران مهم است که بعد از کار ساعاتی از روز را داشته باشند، و این احتمالاً برای اقتصاد نیز مفید خواهد بود.

بسیاری دیگر، مخصوصاً آنهایی که بچه دارند، اصلاً وقت تابستانی را دوست نداشتند. والدین کودکان مدرسه‌ای به من گفتند که ساعت تابستانی برای فرزندانشان سخت است. بیدار کردن بچه ها برای مدرسه در صبح که هوا تاریک بود دشوار بود، و به همان اندازه سخت بود که بچه ها را در یک ساعت معقول به رختخواب بردیم که تا دیروقت روشن بود. یکی اشاره کرد که در برخی از نقاط کشور، زمان دائمی تابستان، طلوع خورشید را پس از ساعت 9 صبح در کوتاه ترین روزهای زمستان قرار می دهد. این بدان معناست که کودکان در تاریکی به مدرسه می روند که می تواند یک مشکل ایمنی ایجاد کند.

برخی همچنین خاطرنشان کردند که اگر از علم پیروی می کنید، باید زمان استاندارد را دائمی کنید زیرا با ریتم شبانه روزی ما که به طور کلی سالم تر است مطابقت دارد. این ممکن است مخصوصاً برای نوجوانانی که به دلایل بیولوژیکی با بیدار شدن در صبح دست و پنجه نرم می کنند و در حال حاضر با یک بحران محرومیت از خواب در سراسر کشور روبرو هستند، مهم باشد.

پس این معماست. تغییر دائمی به ساعت استاندارد برای همه، به‌ویژه کودکان و نوجوانان، سالم‌تر خواهد بود، اما اکثر مردم ترجیح می‌دهند که ساعت دائمی در تابستان را تغییر دهند. یا حداقل، آنها فکر آنها آن را ترجیح می دهند. اگرچه ممکن است اشتباه کنند، زیرا قبلاً یک بار امتحان شده است. در سال 1973، کنگره لایحه ای را برای دائمی کردن زمان تابستانی تصویب کرد و رئیس جمهور ریچارد نیکسون آن را امضا کرد. در آن زمان، 79 درصد از آمریکایی ها از این تغییر حمایت کردند. وقتی بچه ها در تاریکی شروع به رفتن به مدرسه کردند و برخی از آنها چراغ قوه حمل می کردند، این حمایت از بین رفت. دختر شش ساله ای در اسکندریه ویرجینیا در تاریکی قبل از سحر با یک ماشین برخورد کرد و پایش شکست. تا زمانی که این قانون ده ماه بعد لغو شد، تنها 42 درصد از مردم همچنان خواستار آن بودند.

بسیاری از اعضای کنگره به اندازه کافی بزرگ هستند که این وقایع را به خاطر بسپارند، و بیشتر آنها می دانند که حذف تغییر زمان دو بار در سال پیچیده تر از آن چیزی است که در ابتدا به نظر می رسد. ممکن است به همین دلیل باشد که رهبران مجلس نمایندگان هر دو حمایت خود را از ایده رایج ساعت تابستانی دائمی اعلام کردند و از گفتن اینکه چه زمانی یا واقعاً به آن رای خواهند داد یا خیر، خودداری کردند. حدس من این است که ساعت دائمی تابستانی یا به دلیل عدم رای گیری از بین می رود یا در صورت تصویب، مدتی بعد مانند دهه 1970 لغو خواهد شد.

اگر من درست می گویم که ما در آینده قابل پیش بینی در حال حرکت به سمت جلو و عقب نشینی هستیم، احتمالاً هوشمندانه است که برای تغییر سالی دو بار برنامه ریزی کنید تا بتوانید اثرات آن را کاهش دهید.

کمبود خواب و بی‌حسی چیزی است که تأثیرات منفی تغییر ساعت را به همراه دارد. بنابراین، در حالی که همیشه مهم است که حداقل هر شب هشت ساعت بخوابید، به ویژه در روزهای منتهی به تغییر ساعت اهمیت دارد. خواب را در اولویت آن چند روز قرار دهید حتی اگر در بقیه سال نمی توانید آن را انجام دهید.

در Inc.com، ما در مورد اینکه چگونه روال های روزانه منظم می تواند برای خلق و خو، بهره وری و حتی عملکرد مغز شما مفید باشد، مطالب زیادی می نویسیم. در اینجا یک دلیل دیگر برای دوست داشتن یک روال خوش ساخت وجود دارد: می تواند به شما کمک کند تا خود را با زمان تابستان سازگار کنید و همچنین سریعتر از جت تاخیر عبور کنید. دلیلش این است که اگر مثلاً هر روز ساعت 7 صبح یک فنجان چای بنوشید و پنج دقیقه را صرف مدیتیشن کنید، هر وقت آن چای را بنوشید و برای آن مدیتیشن بنشینید، به ضمیر ناخودآگاه خود می گویید که اکنون ساعت 7 صبح است.

تغییر به صبح زودتر یا بعد از ظهر، هم برای شما و هم برای افرادی که با شما کار می کنند سخت است. بنابراین هنگام تنظیم برنامه کاری و جلسات تیمی این را در نظر بگیرید. انتظار نداشته باشید کارمندان، همکاران، مشتریان – یا خودتان – در یک جلسه ساعت 8 صبح یک هفته پس از شروع تابستان، کاملا هوشیار و درگیر ذهنی باشند، و انتظار نداشته باشید که در ساعت 4 بعد از ظهر هفته در بهترین حالت خود باشند. پس از پایان آن اجتناب از جلسات اول صبح و بعد از ظهر در هر زمان از سال هوشمندانه است زیرا به این معنی است که شما زمانی با کارمندان ملاقات خواهید کرد که آنها هوشیارتر باشند و بهترین توانایی را برای ارائه ایده های جدید یا جذب اطلاعات جدید داشته باشند. اما در هفته‌هایی که ساعت تابستانی شروع یا پایان می‌یابد، اهمیت ویژه‌ای دارد.