احتمالاً حداقل ده‌ها دلیل خوب برای مردم وجود دارد که مشتاقانه منتظر خروج از خانه‌هایشان، خارج شدن از تماس‌های زوم و بازگشت به دفتر باشند. اما هیچ‌کدام مهم‌تر از بازگشتی که مدت‌ها انتظارش را می‌کشید به آن مکالمات قدیمی و آیینی «آب‌سردکن» نخواهد بود. این خطوط لوله حیاتی روزانه برای جاری‌ترین، مستقیم‌ترین و ارزشمندترین انتشار انجیل، شایعات، و اتفاقات هر کسب‌وکاری، بدون تردید مؤثرترین تأمین‌کننده‌های ارتباط، تعامل و فرهنگ شرکتی هستند که تاکنون ابداع شده‌اند. در اکثر شرکت‌ها، اطلاعات اساسی‌تر و کاربردی‌تر معمولاً در طول چنین جلساتی به عقب و جلو می‌روند تا در جلسات رسمی سازمان‌دهی شده – جایی که هیچ‌کس نمی‌خواهد خیلی صریح باشد، خیلی بیدار باشد یا به اندازه کافی بیدار نشود، یا خیلی جلوتر از گروه باشد. جلسات این روزها عمدتاً برای اجماع، اتلاف وقت و متوسط ​​است.

Teams و Slack را نیز فراموش کنید. آنها ممکن است برای پیام‌رسانی بلادرنگ و هشدارهای کوتاه مفید باشند، اما محیط‌های استریل، پر سر و صدا و به هم ریخته هستند که تا حد زیادی از ارتباط بین فردی واقعی و درگیری عاطفی خالی شده‌اند. این کانال‌های کنترل‌نشده به سرعت تبدیل به مجرای احساسات وحشیانه، جنگ‌ها و تریبون‌هایی می‌شوند که بلندترین، پرحجم‌ترین و پرحرف‌ترین صداها را در مکالمه به نمایش بگذارند.

به سادگی هیچ جایگزین خوبی برای گرفتن چیزهای آبدار به طور مستقیم و شخصی از دهان اسب وجود ندارد. به همین دلیل است که تبلیغات شفاهی (WOM) هنوز معتبرترین، معتبرترین و ارزشمندترین ابزار تأیید و توصیه است که کسب و کارها می توانند برای رساندن پیام های خود به کارمندان خود و خروج از بازار از آن استفاده کنند. در یک کلام، WOM بهترین عملکرد را در محل کار دارد.

در حالی که میلیون‌ها آمریکایی عمدتاً از رسانه‌های اصلی به‌عنوان منبع حقیقت عینی چشم پوشی کرده‌اند (به لطف ترامپ و یاران نامناسب او)، ما هنوز اساساً می‌خواهیم به افرادی که هر روز با آنها کار می‌کنیم اعتماد کنیم تا به ما کمک کنند. قبل از شیوع بیماری همه گیر، محل کار همتا به همتا و چهره به چهره بهترین مکان برای حضور – و دیده شدن و شنیدن – بود، زیرا ما به افرادی که می شناسیم و بیشتر ساعات بیداری روزانه خود را با آنها می گذرانیم اعتماد داریم. حتی مهمتر از آن، محیط کار یک کارکرد سرپرستی و جمعی برای ما دارد. ما می دانیم که دوستان، همسالان و دیگران ما باید کجا پیدا شوند، و می دانیم که چه زمانی آنجا خواهند بود و چگونه می توانیم به راحتی به آنها دسترسی داشته باشیم. همه این نظم قابل اعتماد، البته، اکنون کاملاً قابل استفاده است.

از قبل واضح است که محیط اداری به طور قابل توجهی متفاوت از خاطرات دوست داشتنی و نوستالژیک ما از مکان هایی است که ترک کرده ایم. یک چیز مطمئن است: بحث در مورد سیاست در دفتر یک پیشنهاد بدون برد، اتلاف نفس، و همچنین برای تجارت مضر است.

با توجه به زمان قابل توجهی که همه ما محصور در خانه بوده ایم و در حباب های اطلاعات آنلاین با دقت فیلتر شده زندانی شده ایم، زمانی که اتاق های پژواک کوچک خود و قبیله های Covid-19 را ترک می کنیم تا به آن برگردیم، آن را چالش برانگیز، ناراحت کننده و بسیار افشاگر می دانیم. دنیای کار ما دوباره خود را با دوستان قدیمی کاملاً تغییر یافته و دوستان جدید تا حدودی ناشناخته آشنا خواهیم کرد. و بلافاصله دوز قوی از واقعیت های جدید را دریافت کنید. همان‌قدر که همه ما فکر می‌کنیم به‌مدت دو سال در انیمیشن‌های معلق شرکت کرده‌ایم، همه ما تجربیات بسیار متفاوتی داشته‌ایم – عمدتاً بد – و آنها زخم‌ها، لکه‌های ترش و حساسیت‌های لطیف زیادی از خود به جای گذاشته‌اند.

نقاط مشترک، دیدگاه های مشترک، و حتی مکالمات کولر آبی به سادگی نمی توانند فضاهای امنی را که قبلا می کردند، فراهم کنند. تبلیغات شفاهی حتی سخت تر و در شرایط به شدت محدود شده باید کار کنند. مدیریت باید به سرعت و به وضوح برخی از کلیدهای جدید، قوانین جاده و صراحتاً برخی از محدودیت ها (به رغم آزادی بیان) را در مورد آنچه که قرار است در دنیای “جدید” کار، گفتگوهای دلپذیر باشد، تعیین کند.

من صرفاً در مورد ضمایر صحبت نمی‌کنم، اگرچه، حتی در آنجا، اکثر مردم دنیا نمی‌دانند یا درک نمی‌کنند که پروتکل‌های مناسب دائماً در حال تغییر هستند و چرا ظاهراً دیگر حتی پرسیدن مناسب نیست. در دنیایی از تگ‌های نامی که با ضمایر مشخص می‌شوند، گام بعدی ممکن است علائم هشداردهنده‌ای باشد که همه ما می‌پوشیم (مانند نشان‌های کنوانسیون) که موضوعات و موضوعاتی را که خوشحال می‌شویم نشان دهند. هرگز بحث در دفتر این چرخش رویدادها ممکن است برای طرفداران ورزش خوب باشد (مسلماً هنوز موضوعی امن است)، اما برای بسیاری دیگر از گفتگوهای اجتماعی روزمره سخت خواهد بود.

ما باید مکالمات کولر آبی را با دقت بازسازی و بازسازی کنیم زیرا آنها قلب سیستم های اشتراک گذاری اطلاعات هستند و این سیستم های اشتراک گذاری غیررسمی نحوه توسعه، ایجاد و حفظ اعتماد و راحتی با همتایان و همتایان خود هستند. دیگران. در نهایت، این اعتماد اولیه است که پایه و اساس تمام تعاملات تجاری ما با یکدیگر – و تمام تجارتی که با یکدیگر انجام می دهیم – است. اگر اعتماد ساده و اشتراک اجتماعی ناپدید شود، چیز بسیار کمی باقی می ماند تا بتوانیم پیوندها و ارتباطات مشترکی را که برای کارکرد سیستم های تجاری و جامعه خود به آن نیاز داریم، ایجاد کنیم.

بنابراین، واقعاً این سؤال مطرح می‌شود که قوانین جدید راهنمایی و رانندگی چگونه باید باشد و چگونه باید به گونه‌ای اجرا شوند که به سادگی باعث ایجاد مشکلات جدید و متفاوت نشوند؟ اگر کسب‌وکاری هستید که به شدت سعی می‌کنید (الف) افراد خود را به تجارت بازگردانید و (ب) سعی کنید آنها را از صرف زمان زیادی در هر روز برای بحث و جدل با یکدیگر در مورد چیزهایی که به معنای یک تپه لوبیا نیست، باز دارید. کسب و کار، در اینجا چند ایده و پیشنهاد وجود دارد.

اول از همه، روی تعداد کمی تمرکز کنید. فقط حدود 10 درصد از اعضای تیم شما فعال ترین اشتراک کنندگان هستند – آنها نیت خوبی دارند، فکر می کنند کمک کننده و مفید هستند و واقعا نمی توانند به خودشان کمک کنند. اینها کسانی هستند که به کار خود مشغول هستند تا به کارهای دیگران فکر کنند و باید به آنها یادآوری شود که دفتر دیگر جایی برای گپ زدن بیش از حد در مورد موضوعات حساس نیست.

دوم، یک خروجی بهتر، ساختارمند و محدود برای بحث ایجاد کنید. در دنیای ترکیبی که ما به آن نگاه می‌کنیم، این کافی نیست که بگوییم ما به بدن شما در مطب سه روز در هفته نیاز داریم، باران یا درخشش (یا چیزی شبیه به آن)، زیرا واقعاً برای کسی منطقی نیست. خیلی بهتر است که دلیل مشخصی برای بازگشت ارائه دهید و چیزی بگوییم که به طور منظم یک رویداد “آموزشی” برنامه ریزی شده داریم – هر هفته یا هر هفته – و از شما می خواهیم که گوش کنید و یاد بگیرید. نه لازم است با سخنران موافق باشید، نه در بحث شرکت کنید و نه لازم است به چیزی متقاعد شوید. اما این انجمن، زمان و مکان انحصاری است که اکنون در آن به بسیاری از این نوع نگرانی‌های پیچیده و بحث‌برانگیز می‌پردازیم. یا بگیرش یا ولش کن.