قاضی کتانجی براون جکسون روز پنجشنبه توسط سنا تایید شد و اولین زن سیاهپوست در دادگاه عالی با بازنشستگی قاضی استفان بریر در تابستان امسال خواهد بود. بسیاری از ناظران تحت‌تأثیر رفتار او تحت بازجویی‌های شدید قرار گرفتند و سه سناتور جمهوری‌خواه علی‌رغم اینکه از سوی رئیس‌جمهوری دموکرات نامزد شده بود، به او رأی دادند.

جکسون خیلی قبل از اینکه کاندیدای دادگاه عالی شود – یا حتی یک وکیل یا قاضی – درسی یاد گرفت که در صورت مواجهه با شکست‌ها یا شانس‌های ناعادلانه چه باید بکند. این درسی است که او به دیگران منتقل کرده است و هر رهبر باید یاد بگیرد.

در یک سخنرانی در سال 2019 در دانشکده حقوق دانشگاه شیکاگو، او توضیح داد که اغلب خود را تنها زن سیاه پوست در اتاقی پر از مردان سفیدپوست می دید. و او بیش از سهم خود از تحقیر دریافت کرد، از جمله از مشاور راهنمایی دبیرستانش که جکسون را از درخواست برای هاروارد منصرف کرد و گفت که او هرگز وارد دانشگاه نخواهد شد. (در مورد پرینستون به میشل اوباما توصیه مشابهی داده شد، اما آن را نادیده گرفت.)

جکسون توسط والدینی بزرگ شد که از قوانین جیم کرو در جنوب جان سالم به در برده بودند، و آنها به او آموختند که بهترین راه برای مقابله با تبعیض و خصومت، تنظیم آن است. او افزود:

“من نمی توانم یک بار در دوران کودکی خود را به یاد بیاورم که در آن به کوچکترین ها و تصورات نادرست و دست کم گرفتن هایی که سر راهم قرار گرفت اهمیت می دادم. چیزی که به خاطر می آورم اغلب این است که فکر می کنم “هوم. خب، آنها را نشان خواهم داد.”

هوم خب بهشون نشون میدم او این رویکرد را به عنوان دانشجوی دانشگاه هاروارد نشان داد، زمانی که شخصی پرچم کنفدراسیون را از پنجره خوابگاه آویزان کرد. دانشجویان سیاهپوست دانشگاه راهپیمایی ها و دیگر تظاهرات را سازماندهی کردند. جکسون نیز در آن شرکت کرد، اما او یک هشدار برای دانشجویان سیاهپوست خود داشت. یکی از همکلاسی‌ها به یاد می‌آورد: “یک دقیقه صبر کنید، در حالی که این کار را انجام می‌دهیم، کلاس‌ها را از دست می‌دهیم. همانطور که با این بی‌عدالتی مبارزه می‌کنیم، در واقع به آنها خدمت می‌کنیم زیرا شکست خواهیم خورد.” گفتار او

دانش آموزان به اعتراض خود ادامه دادند، اما آنها همچنین مطمئن شدند که در تمام کلاس های خود شرکت می کنند، تمام تکالیف خود را تکمیل می کنند و به طور کلی در یک محیط رقابتی شدید از نظر علمی می درخشند. این یک ذهنیت جمعی بود هوم خوب، ما به آنها نشان خواهیم داد.

من نمی توانم واکنش موثرتری به توهین، انتقاد یا اخراج تصور کنم. اگر هر بار که کسی شما را تحقیر می کند یا نمی تواند شما را جدی بگیرد، به جای احساس عصبانیت، آن پنج کلمه را به خودتان بگویید، چه؟ اگر هر بار که کسی به شما می‌گوید به اندازه کافی برای سرمایه‌گذاری یا کار یا اداره شرکت خودتان خوب نیستید، به آنها بگویید چه؟

دفعه بعد که کسی به شما احساس کوچکی کرد، با یک نفس عمیق شروع کنید. سپس مانند جکسون به خود بگویید –هوم خب بهشون نشون میدم. و بعد برو انجامش بده