چه چیزی یک فرد را به یک رهبر مؤثر تبدیل می کند؟ بیل آدامز، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت توسعه رهبری، Leadership Circle، می گوید که بهترین ها خلاق هستند تا واکنشی. این یافته از مطالعه اخیری است که شرکت روی 2506 مدیر عامل انجام داده است. آدامز توضیح می دهد: «رهبران خلاق با چشم انداز رهبری می کنند و نحوه دستیابی به نتایج را اندازه گیری می کنند، نه صرفاً به دست آوردن آنها. “رهبران واکنشی بر احتیاط در ایجاد نتایج و محافظت از خود در مقابل مشارکت تاکید می کنند.”

این یک تفاوت مهم است و خیلی آسان است که در سمت اشتباه آن خط قرار بگیرید. در مصاحبه ای با Inc.com، آدامز پنج باور اشتباه را توصیف می کند که می تواند شما را به یک رهبر واکنشی تبدیل کند – و رئیسی که هیچ کس نمی خواهد برای او کار کند. من این اشتباه را مرتکب شده ام که هر یک از اینها را در یک زمان یا آن زمان در حرفه ام باور کرده ام. ببینید چند تا از آنها برای شما هم آشنا به نظر می رسد.

این باور ممکن است از نظر عینی درست باشد. این امکان وجود دارد که شما واقعاً در برخی از وظایف بهتر از هر کس دیگری باشید. با این حال، مهم نیست، زیرا درست یا نادرست، کار با این روش همیشه یک دستور العمل برای دردسر است. اگر همه کارها را خودتان انجام دهید، نمی توانید یک رهبر مؤثر باشید.

هرچه شرکت شما بیشتر رشد کند، مسئولیت های بیشتری داشته باشید، این رویکرد مسئولیت بیشتری خواهد داشت. آدامز می گوید: “حدس بزنید؟ این مقیاس نمی شود.”

آدامز می گوید که با بسیاری از مدیرانی که این طرز فکر را داشتند، کار کرده است، به ویژه زمانی که برای اولین بار به موقعیت های قدرت دست یافتند. او می‌گوید: «آنها خودشان را بر اساس اینکه دیگران آنها را چگونه می‌بینند قضاوت می‌کنند، در مقابل اینکه خودشان را با درک دقیق و واضحی از اینکه چه کسی هستند و برای چه چیزی تعریف می‌کنند، تعریف می‌کنند.»

داشتن مهارت دوست داشتن و حمایت دیگران ممکن است در رساندن شما به موقعیت فعلی شما نقش داشته باشد. آدامز می گوید، اما این رهبری نیست. “در یک نقطه خاص، شما باید توسط خودتان تالیف شده باشید تا توسط دیگران.”

شما ممکن است بسیار بسیار باهوش باشید. اما اگر احساس می کنید که باید هوش خود را به عنوان یک رهبر نشان دهید، به دردسر خواهید افتاد. آدامز می گوید: “این فردی است که تمایل به تسلط دارد، خوب گوش نمی دهد، کار خوبی برای دعوت دیگران به عظمت خود انجام نمی دهد.”

مشکل دیگر در مورد باهوش‌ترین فرد بودن در اتاق این است که اغلب افراد را به سمت انتقاد شدید سوق می‌دهد و تمام ایرادات یک پروژه، شرکت یا محصول را پیدا می‌کند. آدامز می گوید: «این هیچ وقت خیلی خوب پیش نمی رود. “این افراد را درگیر نمی کند، بلکه آنها را دور می کند.” همچنین یادگیری از دیگران و یا یادگیری با هم برای شما و تیمتان سخت تر می شود.

آدامز می‌گوید: «بیشتر رهبرانی که با ما کار می‌کنند از تأثیر آنها بی‌اطلاع هستند و هیچ بازخوردی در مورد آن دریافت نمی‌کنند». و همه رهبران به بازخورد نیاز دارند تا بدانند چگونه با آنها روبرو می شوند. این شامل آدامز نیز می شود – روزی که با هم صحبت کردیم، یکی از همکاران به او هشدار داده بود که درباره دو کارمند زن به گونه ای صحبت کرده است که به نظر نادیده گرفته می شود. او می‌گوید: «اگر کسی را در تیمم نداشتم که بخواهد به من کمک کند آگاه باشم، برای مدتی آن را از دست می‌دادم.

او می افزاید که بهترین رهبران تلاش می کنند تا خودآگاه باشند. “در بسیاری از موارد، مساوی است با این که من در پوست خودم راحت باشم. اینکه بدانم من به عنوان یک انسان کیستم، کجا آنقدر قوی نیستم و در کجا واقعا قوی هستم. رهبران خلاق کاملاً شفاف هستند و آنها نیز هستند.” کاملاً انسان محور هستم.”

آدامز می گوید، این یک تغییر ذهنی ظریف است اما مهم است. رهبران واکنش‌گرا کارکنان را وسیله‌ای برای رسیدن به هدف می‌دانند که برای انجام وظایف ضروری ضروری است. رهبران خلاق، کارکنان را حیاتی ترین بخش شغل خود می دانند. او می‌گوید: «در روابط، ساختن تیم‌ها، ارتباط به گونه‌ای که مردم بدانند به آن‌ها اهمیت می‌دهند، راهنمایی و توسعه افراد – همه این موارد فوق‌العاده مهم هستند». “شما با مردم کار می کنید به جای مدیریت آنها. این یک جهت گیری بسیار متفاوت است.”